گوهر معرفت
عرفان و اخلاق کاربردی بر مبنای قرآن و عترت

در این مقاله که از منابع معتبر جمع آوری شده است با حالات و سیرۀ عارف کامل حضرت علامه آیت الله حاج سید محمد حسین طباطبایی رحمة الله علیه، صاحب تفسیر المیزان در رابطه با تشرّف و زیارت حضرت علی بن موسی الرضا علیه ‎السلام آشنا می شویم.

جذبات و انوار ملکوتی ساحت مقدس امام علی بن موسی الرضا علیه السلام بر کسی پوشیده نیست و هر کسی را به فراخور سعه و ظرفیت و از طرفی میزان خلوص و صدقش شامل می شود گرچه در این میان جذبات خاصه شامل اولیاء خداست؛ یکی از این جذبات خاصّه که مورد تایید علامه طباطبایی رحمة الله علیه بوده، در مورد علامه طهرانی اعلی الله مقامه است که آن را مرور می کنیم.

بعضی از اولیای الهی در این عالم، باطن انسانها و صفات حیوانی آنان را می‌بینند و می‌شناسند، ولی از آن جا که مظهر صفت ستّار العیوب الهی‌اند، سرپوشی می‌ کنند و رازهای مردم را فاش نمی ‌کنند. عارف فرزانه‌ی صمدانی مرحوم ملا حسینقلی همدانی از این چنین عظمت روحی برخوردار بود. شیخ محمد رازی در این رابطه، از زبان یکی از شاگردان آخوند نقل می‌ کند:

در طول سال ایامی به عنوان روز زیارت آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام وارد شده اما اولیای الهی از همه بیشتر بر روز بیست و سوم ذی القعده تاکید داشتند و مخصوصا مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه آن را به شاگردان سلوکی خود توصیه می کردند؛ نوشتار حاضر به خصوصیات این روز از منظر اولیای الهی و برخی آداب زیارت پرداخته که حجت الاسلام شاهرخ همدانی آن را قلم زده اند.

از مهمترین امور در زیارت معصومین علیهم السلام مودب بودن به آداب است که در این میان روش و سبک اولیاء راستین الهی می تواند اسوه و الگو باشد. مرحوم حداد رحمة الله علیه در سفر به ایران به آستان بوسی علی بن موسی الرضا علیه السلام مشرف می شوند که از آنجایی که فعل اولیاء خدا حجت است و حاوی نکات بسیار مهمی است آن را بر اساس نقل علامه طهرانی اعلی الله مقامه تقدیم می کنیم

مقاله پیش روی از منشآت حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی است که به بررسی جایگاه زیارت در سیر و سلوک الی الله و برخی آداب آن بر اساس منویّات و فرمایشات استادشان علامه طهرانی رحمة الله علیه می پردازد

رفتن به آستان و حرم معصومین علیهم السلام و تقرّب به ضریح آن حضرات خصوصیات و آثاری دارد که در جای دیگر نیست گرچه هیچ جایی خالی از روح و حقیقت امام علیه السلام نیست؛ در نوشتار پیش روی حضرت علامه طهرانی رحمة الله در یکی از سخنرانی ها به آن خصوصیات و آثار اشاره دارند و به برخی از آداب زیارت و عظمت جایگاه زائر می پردازند.

رعایت ادب در زیارت معصومین علیهم السلّام، در بهره مندی زائر بسیار دخالت دارد. این آداب در روایات ما بیان شده و تعیّن آن را می توان در سیرۀ اولیاء راستین الهی مشاهده نمود و طبق آن عمل نمود؛ آنچه پیش روی شماست، سیرۀ عارف کامل مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه در زیارت حرم مطهّر امام رضا علیه السلام است.

عارف کامل حضرت علامه طهرانی رحمة الله علیه می فرمودند: چوب حرم بوسیدن دارد، چوب‌ کفشدارى حرم بوسیدن دارد، کفش زوّار حرم بوسیدن دارد، خاک پاى زوّار حرم بوسیدن دارد

سلام علیکم. سؤالی از محضر استاد داشتم که اگر مقدورست پاسخ بفرمایید. آیا وقتی به زیارت أئمّه علیهم السّلام و امامزادگان می رویم ، حتما باید زیارتنامه و نماز زیارت خوانده بشود ؟ پاسخ از حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

سلام علیکم. حقیر از این عمل طواف هفت شوط بزرگان (بر قبور معصومین علیهم السلام) مطلع نبودم اما قلبا این کار را دوست داشتم به همین خاطر این هفت شوط را چون دور ضریح امکان نداشت در صحن ها انجام میدادم به نحوی که 7 دور قبه مبارکه را طواف کرده باشم، میخواستم بدانم این طواف در صحن ها مورد تأیید است یا طواف زیر قبه مبارکه و ضریح موضوعیت دارد؟ سپاس. پاسخ از حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

به نام خدا سلام علیکم 2 سوال از حضور شریفتان داشتم: 1_آیا این درست است که اگر توفیق زیارت بزرگی نصیب کسی نمیشود یعنی ایشان آن شخص را به حضور نطلبیده اند؟ 2_ معنای کراهت خواندن بیش از هفت آیه برای زن ... پاسخ از حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی 

حجّة الاسلام حاج شیخ محمّد شاهرخ همدانی حفظه الله:

وقتی از ایشان سوال شده بود هنگام تشرّف به مشهد مقدّس روزی چندبار به زیارت برویم؛ فرموده بودند: به مقداری که در باطن احساس نیاز میکنید، بهره مندی انسان در زیارت به مقدار نیازمندی اوست. نیاز ظرف تحمّل معارف و انوار است.

با سلام. می خواستم نظر علامه طهرانی را در مورد نقاره زدن در حرم مطهر رضوی علیه السلام چه بوده و آیا اساسا نظری داشته اند؟ با تشکر از سایت پر محتوایتان پاسخ از حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

رای اولین بار مستندات تاریخی زیارت پیاده بر اساس قرآن و روایات و سیره علما و حتی در سایر ادیان توسط استاد حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی بررسی شده و "بر مرکب إرادت" نام گرفته است. «بخش چهاردهم» آن تقدیم می گردد.