عارف کامل مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه:
مریض نگوید ماه رمضان آمده به دل من نمى چسبد من باید روزه بگیرم، یا چند روز امتحان مى کنم اگر مرضم شدّت پیدا کرد دیگر نمى گیرم. همین که طبیب متخصّص ثقه (یعنى راستگوئى) تشخیص داد که ضرر دارد انسان باید اطاعت کند و بخورد. و در اینجا هم آن طبیب لازم نیست مسلمان باشد، غیر مسلمان هم باشد
عارف کامل مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه:
مریض نگوید ماه رمضان آمده به دل من نمى چسبد من باید روزه بگیرم، یا چند روز امتحان مى کنم اگر مرضم شدّت پیدا کرد دیگر نمى گیرم. همین که طبیب متخصّص ثقه (یعنى راستگوئى) تشخیص داد که ضرر دارد انسان باید اطاعت کند و بخورد. و در اینجا هم آن طبیب لازم نیست مسلمان باشد، غیر مسلمان هم باشد کفایت مى کند؛ امّا باید ثقه باشد، راستگو باشد، به مرض انسان وارد باشد و بگوید که این روزه براى شما ضرر دارد و درست هم بگوید، راست بگوید. دو تا طبیب هم لازم نیست؛ اینجا شهادت عدلین نمى خواهد، قول اهل خُبره واحدش هم کافى است. برداشتن خداوند روزه را از مسافر و مریض بمنزله صدقه است خدا مى فرماید: ما روزه را از مسافر و مریض برداشتیم لِلصَّدَقَة، یعنى روى محبّتى که خداوند داشت، بدون ملاحظة مزد و اجرى که به خدا برسد. آنوقت حضرت صادق (علیه السلام) مى فرماید: اگر یکى از شما به کسى صدقه بدهد و او صدقة شما را قبول نکند، تحفة شما را قبول نکند، هدیة شما را قبول نکند، پس بدهد، چقدر بر شما ناگوار است! کسى هم که در ماه رمضان مریض باشد، روزه بگیرد یا مسافر باشد روزه بگیرد، صدقة خدا را رد کرده است.