از مهمترین امور در زیارت معصومین علیهم السلام مودب بودن به آداب است که در این میان روش و سبک اولیاء راستین الهی می تواند اسوه و الگو باشد. مرحوم حداد رحمة الله علیه در سفر به ایران به آستان بوسی علی بن موسی الرضا علیه السلام مشرف می شوند که از آنجایی که فعل اولیاء خدا حجت است و حاوی نکات بسیار مهمی است آن را بر اساس نقل علامه طهرانی اعلی الله مقامه تقدیم می کنیم
بسم الله الرحمن الرحیم
سفر عشق (تشرّف مرحوم حدّاد به زیارت حرم امام رضا علیه السلام)
منبع: کتاب روح مجرد، تالیف علامه طهرانی ره ص: 195
مرحوم علامه طهرانی اعلی الله مقامه درباره سفر مرحوم آقای حداد رحمة الله علیه به ایران و تشرف به ارض اقدس رضوی علیه السلام می فرمایند:
حضرت آقا حاج سیّد هاشم آماده سفر به صوب خراسان شدند. خودشان میل داشتند با اتوبوسهاى معمولى مشرّف شوند، ولى زوجه ایشان امّ مهدى که در مدّت عمرش طیّاره سوار نشده بود اصرار داشت با هواپیما از طهران به مشهد مشرّف شوند، و ایشان هم با عیال موافقت کردند. بنابراین، این دو نفر با طیّاره، و بقیّه همراهان و رفقا که مجموعاً از طهران و غیره قریب پانزده نفر بودند با اتومبیل براى زیارت تشرّف حاصل نمودند.
لا یخفى آنکه حقیر به همراه خود، بناى آوردن دو طفل بزرگتر خود: اوّلى سیّد محمّد صادق که 13 سال داشت و دوّمى سیّد محمّد محسن که 5/ 11 سال داشت را داشتم؛ نه کوچکتر از آنها را که به نام سیّد أبو الحسن است و 8 سال داشت. زیرا آن دو تقریباً میتوانستند خود را اداره کنند، ولیکن این طفل کوچک مشکل بود. فلهذا چون بلیط اتوبوس با رفقا تهیّه شد، براى آن دو تهیّه شد نه براى این.
چون حضرت آقاى حدّاد مطّلع شدند فرمودند: سیّد محمّد حسین! چرا براى سیّد أبو الحسن بلیط نگرفتى؟! عرض کردم: این کوچک است؛ پیش مادرش مىماند! فرمودند: نه سیّد أبو الحسن بزرگ است؛ براى او هم تهیّه بلیط بنما!
عرض کردم: چشم! براى او هم بلیط تهیّه شد. و ما با رفقا با ماشین، وقتى وارد شدیم که آقا وارد شده بودند. و جناب صدیق ارجمند آقاى حاج عبد الجلیل مُحْیى أبو أحمد در مشهد با عیالاتشان وارد، و محلّى را مستقلّا براى حضرت آقا و خودشان تهیّه نموده بودند.
آن محلّ گرچه نسبةً واسع بود، امّا براى جمیع رفقا قدرى ضیق بود. فلهذا مکان دیگرى را هم ضمیمه نمودند و حضرت آقا در این مدّت ده روز در هر دو محلّ رفت و آمد و تردّد داشتند.
هفت شوط طواف حاج سیّد هاشم بر دور ضریح حضرت امام رضا علیه السّلام
قاعده حضرت آقا این بود که در هنگام تشرّف به حرم مطهّر غسل میکردند؛ و در وقت ورود، همیشه درِ صحن را مىبوسیدند و پس از آن، درِ کفشدارى و درِ رواق و درِ حرم را مىبوسیدند؛ و پس از اذن دخول، عتبه مبارکه را مىبوسیدند و وارد مىشدند و بدون خواندن زیارت، اوّل هفت شوط طواف از جانب چپ مىنمودند، سپس زیارت مىنمودند، و در بالاى سر و یا هر محلّى که ممکن بود نماز میگزاردند.
و حقیر هم با جمیع رفقائى که با ایشان مشرّف مىشدیم، در معیّت ایشان به همین نحوه و کیفیّت چهارچوب درها را مىبوسیدیم، و هفت شوط طواف مىنمودیم و سپس زیارت و نماز زیارت را بجاى مىآوردیم.
فعل اولیاء خدا حجّت است
و چون فعل أولیاى خدا حجّت است، تا به حال رویّه حقیر هم در زیارت، از بوسیدن درها و طواف به همین نحوه بوده است. یعنى تا زمانیکه دور ضریح مطهّر را حائل نگذارده بودند که قسمت مردها از زنها مجزّا گردد، تقریباً مدّت چهارده سال، حقیر تابستانها و بعضى اوقات دیگر چون شهر رجب، و یا احیاناً بیست و سوّم ذى القعدة الحرام که توفیق زیارت عنایت مىشد، دور قبر مطهّر همین هفت شوط طواف را مىنمودم؛ و بناءً بر متابعت از حضرت آقاى حدّاد مطلب چنین بوده است.