علّامه طباطبایی رضوان الله تعالی علیه نقل می کنند: گویند که اوَیس* را گفتند که: در این نزدیکى تو مردى است، سى سالست که گورى فرو کرده است و کفنى در آویخته و بر سر آن نشسته است و مى گرید، و نه به شب قرار گیرد و نه به روز. اویس گفت: مرا آنجا برید تا او را ببینم. اویس را نزدیک او بردند، او را دید زرد گشته و نحیف شده و چشم از گریه در مغاک افتاده؛ بدو گفت: یا فلان! شَغَلَکَ القَبرُ عَنِ اللهِ. اى مرد! سى سالست تا گور و کفن تو را از خداى مشغول کرده است، و بدین هر دو باز مانده اى و این هر دو بت راه تو آمده است! (تفسیر المیزان، ج 6، ص 366) *جناب اویس قرنی از اصحاب سرّ امیرمومنان علیه السلام در 18 ماه صفر در جنگ صفین به شهادت رسید.