گوهر معرفت
عرفان و اخلاق کاربردی بر مبنای قرآن و عترت

کتاب ظهور در غیبت از تالیفات حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی است که نسخه الکترونیکی و نخست آن تقدیم می گردد؛ در بخشی از این کتاب می خوانیم: کسانی که چون حق و نورانیت او را در هر حال حاضر می بینند و منکر این همه آیات الهی و نشانه هائی که آنها را به سمت حق و آثار آن دعوت می کند، نمی شوند، دیگر در غیبت نیستند بلکه در حضورند چرا که حق را حاضر می بینند و خود را تحت ولایت و اشراف آن و وجود امام زمان علیه السلام مظهر أتم حق بلکه عین حق و حق هم عین اوست...

مفسر بزرگ قرآن، فقیه متألّه مرحوم علامه طباطبایی رحمة الله علیه: 

حضرت آیت الله خامنه ای أیّده الله: آقای (علّامه) طهرانی با کتاب روح مجرّد مرحوم حدّاد را که کسی غیر از خواصّ نمی شناخت به عالم معرفی کرد... امر تهذیب امر مهمّی است، خواندن کتاب هایی همچون روح مجرّد،

حکیم متالّه آیت الله جوادی آملی حفظه الله: عمل وقتی خالص است که منظور انسان این نباشد کسی از او تعریف کند(نگوید که از ما تشکری نکردند) حیف است انسان عمل عبادی خالص انجام بدهد، آنگاه

تا حالا شده وقتی به ما می گویند میز یا قفسه کتاب یا سایر وسایل دم دستت را تمییز کن، نگاه کردیم و گفتیم: که تمییز است ولی وقتی دست بر سطح آنها کشیدیم و نوک انگشت را نگاه کردیم دیدیم پر است از گرد و غباری که اصلا به چشم نمی آمد.

سلام الله علیکم و تحیاته حقیر جوانی 20 ساله هستم. قبلا مدرسه تیزهوشان درس می خواندم و از شاگردان ممتاز بودم تا اینکه با یکی از اهل معرفت آشنا و خیلی به ایشان علاقه مند شدم.همین علاقه باعث شد به حوزه بروم.در حال حاضر طلبه پایه اولم...متاسفانه تو حوزه چیزی جز صرف و نحو یادمون نمیدن...غالب طلاب هم مسائل شرعی و اخلاقی رو رعایت نمیکنن...من بیچاره ماندم حوزه بمانم یا برگردم دانشگاه...لطفا منو راهنمایی کنید.یا علی پاسخ از حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

عارف کامل حضرت علامه طهرانی رحمة الله علیه می فرمودند: آن نفسى که نخواهد قبول کند معجزه هم برایش بکنند مى ‏گوید سحر است، مى ‏گوید چشم بندى است، جادو است. چون قلب وقتى واژگون بشود، مثل ‏یک مریض حصبه‏ اى می شود، براى مریض حصبه ‏اى شما بهترین غذاها را بدهید، این مى ‏زند کنار، مى ‏گوید:

حکیم متالّه حضرت آیت الله جوادی آملی حفظه الله:

ابلیس دشمن بیرونی است و تا پایگاهی در درون نداشته باشد نمی تواند به انسان ضربه بزند؛ کار شیطان صدور سمّ به درون انسان است.

سلام علیکم . چگونه به امام زمان علیه السلام توسل پیدا کنیم؟ پاسخ از حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

یکى از سروران و دوستان حقیر که فعلًا از علماى نجف أشرف هستند: جناب الآیة الحجّة آقاى حاج سیّد محمّد رضاى خلخالى أدام الله برکاته براى حقیر نقل کردند که: من روزى در بازار حُوَیْش مى‏رفتم؛ و دیدم آقاى حاج شیخ محمّد حسین در وسط کوچه، خم شده است؛ و پیازها را جمع مى‏ کند؛ و پیوسته با خود مى ‏خندد.

خدا می فرماید: وَالَّذِینَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَ لَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿حشر/10﴾ از مهمترین خواسته های اهل ایمان در دنیا این است که در دل هایشان نسبت به دیگر مومنان کینه ای نداشته باشند؛ مردم مؤمن در دنیا چیزی را از خدا می‌خواهند که آن چیز را خدا در بهشت به مردمان بهشتی می‌دهد. چرا که خدا در بهشت کینه را از دل های اهل بهشت برمی دارد ﴿وَ نَزَعْنا ما فی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلِّ﴾ (اعراف/43) در واقع مومنان در دنیا با صفات اهل بهشت زندگی می کنند یعنی دنیا را بهشت خود می کنند

یکی از مشکلات سیر بشر تقابل خواست و اراده او با مشیت و اراده خداست، همان چیزی که از او به توحید در ربوبیت تعبیر آورده می شود و الا که توحید در خالقیت را همه اذعان دارند و بدان پایبندند؛ در این یادداشت به این موضوع پرداخته شده است

سلام. حدود 7 سال است که تمرین سکوت ذهن و نفی خواطر میکنم.اما نهایتا 10 15 ثانیه بیشتر نمی توانم ذهنم را کنترل کنم.در این حال حالتی چون شناور شدن به من دست میدهد که دیگر برایم عادی شده.چرا در این مدت نتوانستم بر ذهنم غلبه کنم؟ پاسخ از استاد حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

خدای متعال فرمود: وَ الَّذِینَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ و َلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿سوره حشر، آیه 10﴾

کسانی وارد بهشت می شوند که هیچ گونه کینه و کدورتی در دل از برادران ایمانی شان ندارند؛ پس دلی که در آن کینه نباشد، بهشت است! در واقع بهشت را می بریم، با دلی خالی از کینه می سازیم؛ این یعنی آنهایی هم که می خواهند دنیایشان بهشت باشد و بهشتی زندگی کنند، دلشان را پر کنند از صفا و محبّت؛

یکی از دانشمندان، آرزوی زیارت حضرت بقیة الله ارواحنافداه را داشت و از عدم موفقیّت خود، رنج می برد. مدت ها ریاضت کشید و آنچنان که در میان طلاب حوزه ی نجف مشهور است، شب های چهارشنبه به «مسجد سهله» می رفت و به عبادت می پرداخت، تا شاید توفیق دیدار آن محبوب عاشقان نصیبش گردد.