سلام. حدود 7 سال است که تمرین سکوت ذهن و نفی خواطر میکنم.اما نهایتا 10 15 ثانیه بیشتر نمی توانم ذهنم را کنترل کنم.در این حال حالتی چون شناور شدن به من دست میدهد که دیگر برایم عادی شده.چرا در این مدت نتوانستم بر ذهنم غلبه کنم؟ پاسخ از استاد حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی
علیکم السلام
هو العلیم. باید روی نفس خود کار کنید منشأ تمام خطورات و تشویش های ذهنی، نفس است؛ کارکردن بر روی ذهن نتیجه اش همین است که می گویید.
بزرگان سیر و سلوک و معرفت برای نفی خواطر در وهله‌ی اول، توجه به نفس را دستور می‌داده‌اند بدین طریق که سالک برای نفی خواطر باید مقدار ربع ساعت یا بیشتر را در هر شبانه روز معین نموده و در آن وقت توجه به نفس خود بنماید در اثر این توجه رفته رفته تقویت پیدا نموده، و خواطر از او نفی خواهد شد و رفته رفته معرفت نفس برای او حاصل شده و به وطن مقصود خواهد رسید ان شاء الله
برای این منظور به دو امر بسیار توجه داشته و اهتمام ورزید اول تلاوت قرآن مجید به طور منظم در هر روز و بهتر آن است که صبح و بین الطلوعین باشد و البته در حین تلاوت التفات داشته باشید که قاری قرآن خداست جل جلاله. دوم توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام که خوب است.
قرآن و سیره اهل بیت علیهم السلام برای این منظور راه تهذیب و تزکیه نفس را معرفی می کنند، عرفان و سیر و سلوک الی الله برای همین است باید خنجر را بر نفس زد تا دل گردد آزاد؛ ذهن و سایر اعضاء همگی فرمانبر نفسند پرداختن به اعضاء و ذهن و غیره راه اخلاق است که بقول سیدنا الاستاد چندصد سال طول می کشد تا انسان به نتیجه برسد بخلاف راه عرفان که راه میانبر است که البته لازمه اش تبعیت محض از دستورات سلوکی و داشتن استاد است. مرحوم حداد می فرمودند: بدون استاد محال است سالک الی الله از نفس عبور کند این استاد است که شاگرد را از نفس عبور می دهد کسی که در نفس است نمی تواند خودش را عبور دهد باید شخصی الهی وی را از این مرحله عبور دهد.