گوهر معرفت
عرفان و اخلاق کاربردی بر مبنای قرآن و عترت

یکی از اموری که ایشان متذکر آن بودند مساله تصدی امور اجرایی کشور توسط کسانی بود که زندگی و تعلقات آنان در کشورهای کفر و تابع آنجا بود و در ایران آمد و رفت داشتند که امروزه از ایشان به دو تابعیتی ها نام برده می شود که متاسفانه همین امروز هم دیده می شود هرجا که اختلاس ها و ضررهای اقتصادی و ملی و فرهنگی اتفاق می افتد پای یکی از همین افراد درمیان است

بسم الله الرحمن الرحیم

تصدّی امور اجرایی توسّط دو تابعیّتی ها از نگاه علامه طهرانی ره

یادداشتی از حجة الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

عارف بصیر و بی نظیر مرحوم علّامه آیت الله حاجّ سیّد محمّد حسین حسینی طهرانی اعلی الله مقامه الشریف را همگان با طرح نظریات منحصر به فرد در حوزه اجتماعی و سیاست می شناسند نظریاتی که برخاسته از یک اندیشه محکم توحیدی و با اشراف کامل بر امور نشأت می گرفت که الحق و الانصاف آنجا که نظری طرح کردند و عمل شد منافعی در جهت تثبیت و توسعه نظام اسلامی شکل گرفت و آنجا که مورد توجه قرار نگرفت بستر آسیب و آفت واقع گشت.

یکی از اموری که ایشان متذکر آن بودند مساله تصدی امور اجرایی کشور توسط کسانی بود که زندگی و تعلقات آنان در کشورهای کفر و تابع آنجا بود و در ایران آمد و رفت داشتند که امروزه از ایشان به دو تابعیتی ها نام برده می شود که متاسفانه همین امروز هم دیده می شود هرجا که اختلاس ها و ضررهای اقتصادی و ملی و فرهنگی اتفاق می افتد پای یکی از همین افراد درمیان است و با استفاده از همین تابعیتی که دارند میلیاردها تومان پول بیت المال کشور اسلامی ایران را به خارج برده و صرف عیش و نوش خود می کنند.

روی همین دیدگاه عدم اعتبار و عدم اعتماد به بیگانگان و مسلمانان از تابعین کشورهایشان، مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه بر این عقیده بودند که نباید این افراد را در تصدی امور مملکتی بکار گرفت لذا در همان اوایل انقلاب که این افراد صاحب نفوذ شده بودند و حتی مانع حضور افراد ذی صلاح می شدند که یکی از آنان همین بنی صدر مزدور بود، این مهمّ را مدّنظر داشته و تذکّر می دهن؛ در این راستا می فرمایند: کارهایی باید انجام می شد که نفوذ این افراد مانع آن می شد حتی می فرمودند: در خبرگان هم افراد ناجور أمثال بنى صدر و غیر او، بسیار بودند... (رساله نکاحیه ص 179)

و در جایی بر تصدی این فرد در پست های بالای اجرایی کشور تعجب می کنند و می فرمایند: کسانیکه در بلاد کفر علاقه دارند؛ زن و بچّه و یا ملک و تجارت و یا شغل و کار همچون طبابت و مهندسى دارند و گهگاهى هم به دار الإسلام سرى مى‏زنند مهاجر محسوب نمى‏شوند، و حقّ ولایت فقیه و پستهاى وزارتى و مجلس شوراى إسلامى و حکومتهاى استاندارى و فرماندارى و ما شابهها را ندارند. عجیب اینجاست که جمعى از همین أفراد در بدو حکومت إسلامى به دار الإسلام آمده؛ و همچون بنى صدر و قطب زاده و دکتر شایگان پستهاى ولائى را إشغال، و یا میخواستند إشغال کنند! (ولایت فقیه در حکومت اسلام، ج ‏3، ص 141)

که در نهایت بعد از برگزاری دو جلسه مجلس شورای اسلامی در روزهای ۳۰ و ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ طرح خلع بنی صدر به صورت دو فوریتی و با ۱۷۷ رأی موافق، یک رأی مخالف و ۱۲ رأی ممتنع به تصویب رسید و وی عزل شد.

مهمترین دلیل بر عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر از سوی نمایندگان مجلس «موضع‏‌گیری وی علیه نظام جمهوری اسلامی و اتحاد با نیروهای ضد انقلاب وابسته به شرق و غرب جهت نابودی نظام اسلامی و همچنین مخالفت مستمر وی با مجلس شورای اسلامی از بدو تأسیس و حتی پیش از افتتاح آن، دخالت صریح در قوه قضائیه و عدم درک صحیح از بدیهی‏‌ترین اصول قانون اساسی و نیز عدم اعتقاد به اصل تفکیک قوا» اعلام شد که تمام این موارد را می توان نشأت گرفته از همان مبانی مرحوم علامه در تاثیر توطن و تبعیت افراد از کشورهای کفر دانست.

و این حقیقتی بود که سیدنا الاستاد حضرت علامه طهرانی اعلی الله مقامه الشریف بر اساس بینش الهی و اشراف بر نفوس سال ها قبل از انقلاب بر آن تصریح و خطر آن را گوشزد کرده بودند

مولف کتاب اسرار ملکوت در ضمن عنوان "إشراف اولیاى الهى بر ضمائر افراد" می نویسد:

بیاد دارم در اواخر سلطنت پهلوى و دوران شور و هیجان مبارزات و مجاهدتهاى ملّت ایران شبى به اتّفاق مرحوم والد أعلى اللهُ تعالى مَنزِلتَه از مسجد قائم به سمت منزل پیاده حرکت مى‏کردیم. در بین راه چشم ایشان به دکّه روزنامه فروشى افتاد که عکس یکى از افرادى را که در خارج با مرحوم آیة الله خمینى رحمة الله علیه بسیار نزدیک و از زمره تعداد قلیل مرتبطین مورد اعتماد و وثوق ایشان بشمار مى‏رفت، در روزنامه چاپ کرده بودند. ایشان ایستادند و از بنده سؤال کردند: این شخص کیست که عکس او را در اینجا انداخته‏اند؟ عرض کردم: فلان شخص است (سید ابوالحسن بنی صدر)، و از نزدیکان آیة الله خمینى بشمار مى‏رود. ایشان پس از نگاهى بسیار عمیق رو کردند به من و فرمودند: عنقریب است که از این مرد بلائى بر سر ایران بیاید که دیگر جبران نخواهد شد! (اسرار ملکوت، ج ‏2، ص 27)

در آخر مناسبت است که بگوییم مرحوم علامه افشاء ماهیت بنی صدر را از عنایات خداوند بر مردم و انقلاب می دانستند و می فرمودند: اگر (بنی صدر) به همین نحو بر مصدر کار باقى مى‏ماند و پرده از روى آن برداشته نمى‏شد، کافى بود که تا صدها سال بعد همان مرام و همان رویّه در این مملکت پیاده شود!! و خداوند عنایت غیبى و تفضّل غیبى فرمود تا اینکه پرده برداشته شد و مردم فهمیدند. (ولایت فقیه در حکومت اسلام، ج ‏3، ص 198)