گوهر معرفت
عرفان و اخلاق کاربردی بر مبنای قرآن و عترت

ولایت ذاتا برای خداست؛ ولایت، بستر تربیت رحمانی هدایت و رشد انسانهاست و به تناسب اجتماعات انسانی به انبیاء، اوصیاء، اولیاء، فقهاء پدران و همسران (مردان) داده شد تا مجرای فیض رحمت و محبت الهی برای یک تربیت هدفمند عقلانی و منطقی باشند.

خدا فرمود: جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَابُ ﴿سوره مبارکه ص آیه 50﴾

بهشت یک برکت است این آزادی و بازبودن، برکت دیگر است، نعمتی است روی نعمت، هیچ جا شما نمی‌ بینید که خدا بفرماید ما درِ بهشت و راه بهشت رفتن را می ‌بندیم، برای اینکه نه بیگانه می‌تواند بیاید نه آشنا از بهشت بیرون می‌رود ولی خود باز بودن دَر، نعمت و کرامتی است. اما جهنم عکس این مطلب است نه هیچ کسی حاضر است به جهنم برود و نه هیچ جهنمی می‌ تواند از جهنم بیرون بیاید، لذا فرمود: عَلَیْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ ﴿بلد/20﴾ در واقع کسانی که وارد جهنم می شوند از در بسته وارد می شوند، خدا درها را بسته بود اما برخی به سبب گناه به زور وارد شدند!! حرام همان در بسته است. در بهشت باز است یعنی راه بهشت رفتن باز و آسان است؛ 

یکی از اندیشه های راهبردی اسلام که دارای برکات و آثار زیادی در جذب حدّ اکثری و دمیدن روح امید و رحمت و از طرفی نویدبخش رأفت و محبت اسلام است، مساله عفو و بخشش کریمانه است؛ بر این اساس نظر مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه بر این بود که چقدر مناسب بود روز پیروزی انقلاب اسلامی اعلان عفو عمومی می شد؛ در این مقاله مبانی این اندیشه الهی پیگیری شده است.

خدای متعال بارها فرموده: ... وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ ﴿سوره حشر آیه 64﴾

خدا از هر کسی که تصورش را بکنید مهربان تر و رحیم تر است؛ در واقع رحمت و رحمانیّت او بی نهایت است. این کلام مطلق است، یعنی اگر کسی بگوید مثلا مادر نسبت به فرزندش از خدا مهربانتر است در واقع نفی و انکار این آیه را کرده است! در واقع انکار خدا را کرده است، پس کسی که حتی در ذهنش معنایی غیر از این بیاید انکار خدا را کرده نه فقط مهربانتری اش را!! پس اگر مادری می تواند فرزند بدش را دوست داشته باشد خدا بیشتر دوستش دارد و مراقبش است؛ راه محبت و رحمت خدا را باز نگه داریم.

سلام علیکم. دربسیاری از روایات و احادیث بیان شده که  در برابر فلان عمل خیر خداوند متعال هزار گناه یا صد هزار گناه یا... از سیئات شخص را پاک میکند آیا منظور گناه کبیره است یا صغیره؟ اینکه مثلا پاداش بعضی اعمال هزار روز روزه است یا هزار مرتبه حج ،آیا اگر کسی این اعمال از او قضا شده باشد میتواند این پاداش ها جایگزین آن اعمال قضا شده شود؟ با تشکر پاسخ از استاد حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی