خدای متعال می فرماید: وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِی مُسْتَقِیمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ السُّبُلَ... (انعام/153)
گاهی شده با بعضی که خود و زندگی را به تباهی کشاندند و خلاصه زندگی را خراب کردند حرف می زنیم، تا می خواهیم امیدی دهیم از جنس خدا و رحمت و هدایت خدا، بلافاصله می بینیم از همه حتی خدا هم طلبکارند که کو خدا؟ کجاست؟ چرا کمکم نکرد؟ این همه دعا کردم گریه کردم پس چه شد؟ راست هم می گویند!. قرآن پاسخ می دهد:
خدا و هدایت و کمک و اجابتش در راه مستقیم است نه هر راهی که دل و هوس آن را راه شمرد!
شما که در راه خدا نرفتنید شما در راه شیطان و تبعیت از نفس رفتید
نمیشود در راه شیطان رفت خدا و کمکش را خواست؟
بله درسته آنجایی که شیطان و نفس انسان را می برد خدا نیست هدایتش نیست چون راهی که شما رفتید اصلا راه نیست بی راهه است حق نیست باطل محض است در نیستی که دنبال هستی مطلق نمی گردند.
معلوم می شود آن دعاها و گریه ها و خواستن ها خواستن خدا و هدایت خدا نبوده بلکه خواستن امضای خدا و دیگران بر کارشان بوده است.!
این را هم نگویید که ما هدایت خواستیم ولی نبود؟ که می فرماید: مگر قرآن را در حالی که همه چیز را مثل روز روشن کرده برایتان نازل نکردیم؟ مگر پیامبر و اوصیائش را باز برای تبیین همین قرآن روشنگر نفرستادیم؟
راستی در هدایت دنبال معجزه و نزول فرشته و یک اتفاق و این قصه ها هم نباشید جز سرپردگی و تبعیت از دستورات دین به هدایت قرآن و عترت هدایتی نیست راهی نیست خدایی نیست
پس در راه خدا برای هدایت خدا به خدا امیدوار باشیم