این درست نیست که بگوییم: در اسلام براى رفع احتیاجات حکومت، ممکن نیست مالیات وضع نمود، و یا بگوییم: تنها زکات براى این منظور وضع شده است. زکات تنها یکى از سرمایه هاى امنیّت اجتماعى است که از ثروتمندان گرفته مى شود تا به فقرا و مستحقّین برسد؛
بسم الله الرحمن الرحیم
نظر علامه طهرانی درباره مالیات در حکومت اسلامی
منبع: مطلع انوار، ج10، ص: 511 از مکتوبات علامه طهرانی ره
این درست نیست که بگوییم: در اسلام براى رفع احتیاجات حکومت، ممکن نیست مالیات وضع نمود، و یا بگوییم: تنها زکات براى این منظور وضع شده است. زکات تنها یکى از سرمایه هاى امنیّت اجتماعى است که از ثروتمندان گرفته مى شود تا به فقرا و مستحقّین برسد؛ لیکن احتیاجات حکومت چیزى جز احتیاجات خود ملّت نیست، و بر آنها لازم است که در برابر توقّعاتى که از دولت دارند مقدارى از ثروت خود را براى تحقّق آمال و اهداف خود به دولت بدهند. همانطور که ملّت براى قسمت هاى مختلفى از اجتماع کمک هایى کرده، پول و غیره مى دهند، همچنین بر مردم است که مبلغى بر خود فرض نموده متعهّد شوند تا حکومت، امکاناتى براى انجام احتیاجات آنها داشته باشد، و مالیات چیزى جز مبلغى که مردم براى مصالح خود به گردن مىگیرند نیست.
امّا آن مالیات هایى که در کتاب هاى فقهىِ قدیم ما شدیداً مذمّت شده است، از قسم مالیات هاى امروز نبوده و بین آنها فرق مهمّ و اساسى مى باشد. مالیات هاى آن زمان از قبیل اموالى که مردم براى مصالح خود ملتزم شده جمع آورى مى کنند نبود، بلکه باج هایى بود که حکومت هاى سلطنتى از مردم گرفته و به دلخواه خود سلاطین به مصرف مى رساندند، و روى این جهت اسلام هم شدیداً این مالیات ها را تحریم نمود؛ لیکن اکنون که واقعیّت مالیات عوض شده و جور دیگرى است، حکمش هم فرق کرده است.