علّامه طباطبائى قدَّس اللَه تربتَه به کتاب «بحار الانوار» جدّ ما مرحوم علّامه مجلسى بسیار ارج مى نهادند و آن را بهترین دائرة المعارف شیعه از نقطه نظر جمع اخبار مى دانستند؛ و بالاخصّ کیفیّت تفصیل فصول و تبویب ابواب آن که بر نَهج مطلوب، در هر کتابى ابواب را مرتّباً احصاء فرموده است و سپس در هر بابى به ترتیب، آیات مناسب را از سوره حمد تا آخر قرآن آورده و سپس به تفسیر إجمالى این آیات به ترتیب پرداخته است، و پس از آن جمیع روایاتى که در این باب از معصومین علیهم السّلام وارد شده است مرتّباً بیان کرده است، و در ذیل هر روایت و نیز در آخر باب اگر نیازى بشرح و بیان داشته، بیانى از خود ایراد نموده است.
و معتقد بودند که علّامه مجلسى، یک نفر حامى مذهب و احیاء کننده آثار و روایات ائمّه علیهم السّلام بوده، و مقام علمى و سعه اطّلاع و طولِ باع او قابل تقدیر. و از کیفیّت ورود در بحث و جرح و تعدیل مطالب وارده در «مِرءَاة العقول» علمیّت این مجتهد خبیر معلوم مى شود؛ و اینکه زحمات او تا چه حدّ قابل تقدیر است.
ولیکن معذلک (با وجود اجتهاد و بصیرت در فنّ روایات و احادیث) در مسائل عمیقه فلسفیّه وارد نبوده است؛ و مانند شیخ مفید، و سیّد مرتضى، و خواجه نصیر الدّین طوسى، و علّامه حِلّى که از متکلّمین شیعه و پاسداران و حافظان مکتب بوده اند نبوده است.
و بنابراین در بعضى از بیاناتى که دارد دچار اشتباه گردیده است، و این امر موجب تنزّل این دائرة المعارف مى گردد. و بر این اصل بنا شد در بحارالانوارى که طبع جدید مى شود، ایشان یک دوره مرور و مطالعه نموده و هر جا که نیاز به بیان دارد تعلیقه بنویسند؛ تا این کتاب پر ارزش، با این تعلیقات، مستواى علمى خود را حفظ کند.
منبع:
مهر تابان، متن، ص: 55 تالیف حضرت علامه طهرانی ره