گوهر معرفت
عرفان و اخلاق کاربردی بر مبنای قرآن و عترت

خدای متعال فرمود: وَ الَّذِینَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ و َلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿سوره حشر، آیه 10﴾

کسانی وارد بهشت می شوند که هیچ گونه کینه و کدورتی در دل از برادران ایمانی شان ندارند؛ پس دلی که در آن کینه نباشد، بهشت است! در واقع بهشت را می بریم، با دلی خالی از کینه می سازیم؛ این یعنی آنهایی هم که می خواهند دنیایشان بهشت باشد و بهشتی زندگی کنند، دلشان را پر کنند از صفا و محبّت؛

خدا فرمود: إِلَّا مَن تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَ کَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا ﴿سوره فرقان آیه 70﴾

بارها و بارها فرموده که توبه و بازگشت تمام زشتی ها را به نیکی تغییر میدهد! البته این نکته را نباید غفلت کرد که جای این تبدیل دنیاست. وقتی کود بد بو را به خاک دهید و تحت تربیت قرار گیرد همان تبدیل به یاس خوشبو می شود! اصلا خاصیت عالم مادّه و این عالم خاکی تبدیل و تربیت است! زشت می گیرد زیبا تحویل می دهد؛ آیا خاصیت خدا کمتر از خاکِ دنیای اوست؟

خدا فرمود: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَ عَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ ﴿سوره انفال آیه 2﴾

خدال متعال در این آیه کریمه که درباره برخی از صفات مومنان است می فرماید: همواره در هر کاری بر خدا توکّل دارند؛ اما نه توکّل عامیانه بلکه توکّل عارفانه. 

خدا فرمود: وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ ﴿سوره ابراهیم، آیه 7﴾

خدای متعال در این آیه کریمه که درباره پاداش شکر نعمت هاست، نمی گوید اگر شکر کنید مالتان را زیاد میکنم دنیایتان را آباد می کنم!، بلکه از سر لطف و کرامت می فرماید: خودتان را زیاد می کنم! یعنی وجودتان و تمام آثار وجودی تان را (علم، معرفت، برکت، ایمان، فرزندان صالح، عزت و آبرو و...) زیاد می کنم تا توشه ای شود که در عالم قبر و قیامت هم جوابگویتان باشد. این خداست!

*از این پس این بخش به قلم جناب حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی به موضوعات سایت گوهر معرفت افزوده می شود)

حجة الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی: 

خدا تأمین رزق انسان را لطیفانه قرار داده است؛ "الله لطیفٌ بِعبادِهِ یَرزُقُ مَن یَشاء"، همان مِمّا لایَحتَسِب، از همانجایی است که کسی گمان نمی کند؛ لذا مومن کسی است که تکیه اش در رزق، ایمان به غیب است، مادّی نیست! دنبال رزقش در زمین و باغ و دام و آمد و شد مردم به دکانش نمیگردد. البته اسباب را فراهم می کند، کار و تلاش می کند، اما تکیه اش به کار خودش نیست! بلکه نظر به مسبّب که خدای لطیف و قویّ و عزیز است دارد و بس!  نتیچه اش هم این است که اگر به حسب ظاهر تمام درهای آسمان و زمین بسته شود ابدا غمی به دل راه نمی دهد، خوش است.

عارف کامل مرحوم علامه طهرانی می فرمودند:

خداوند علىّ أعلى در سوره روم مى ‏فرماید: وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّة وَرَحْمَة إِنَّ فِى ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ [سوره الرّوم (30) آیه 21] (از آیات خدا اینکه براى شما جفتهائى قرار داده. این جفتها، زنها، از خود شما هستند، براى اینکه آرامش شما باشند. مرد که زن ندارد آرامش ندارد)

بسم الله الرحمن الرحیم. سلام علیکم؛ طبق آیه 124 سوره بقره,چرا بعد از درخواست حضرت ابراهیم علیه السلام برای اعطای مقام " امامت " به ذریه ایشان, خداوند میفرمایند" عهد من به ظالمین نمیرسد "؟ با اینکه میدانیم در ذریه ایشان انبیاء بزرگی وجود داشته اند و به تصریح خود قرآن همگی از " صالحین " بودند.منظور از این ظلم چیست؟ کدام یک از پیامبران به جز حضرت ابراهیم و پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله دارای این مقام بودند؟ باتشکر پاسخ از حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

بر خلاف آنچه تصور می شود دنیا و مال و ثروت عامل انحراف نیست بلکه هر چیزی که موجب استغناء و استقلال نفس گردد زمینه انحراف و تمرّد را ایجاد می نماید که ممکن است این مساله حتی در عبادیّات هم صادق باشد، پس نمی توان هیچ چیزی را به طور مطلق مذموم یا مطلوب شمرد! بلکه خوبی و بدی هر چیزی را باید در ربط آن با عالم توحید و تاثیرش در بندگی انسان مورد سنجش قرار داد؛ مقاله حاضر به یکی از مهمترین جلوه های دنیا یعنی مال و ثروت و جایگاه آن در سیر الی الله اشاره دارد.

سلام علیکم. دربسیاری از روایات و احادیث بیان شده که  در برابر فلان عمل خیر خداوند متعال هزار گناه یا صد هزار گناه یا... از سیئات شخص را پاک میکند آیا منظور گناه کبیره است یا صغیره؟ اینکه مثلا پاداش بعضی اعمال هزار روز روزه است یا هزار مرتبه حج ،آیا اگر کسی این اعمال از او قضا شده باشد میتواند این پاداش ها جایگزین آن اعمال قضا شده شود؟ با تشکر پاسخ از استاد حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی