حجة الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی:
صوفی إبنُ الوقت باشد ای رفیق
از خصوصیات بارز اولیاء الهی و مؤمنان راستین وقت شناسی و نظم در امور است. مرحوم علّامه طهرانی رضوان الله علیه را همگان بدین صفت میستودند و انصافا کم نظیر بودند. چقدر قابل تأمّل است که علی علیه السلام در آخرین وصایای خود به فرزندان و تمام شیعیان، سفارش به نظم فرموده و آن را همردیف تقوا به حساب می آورند. [نهج البلاغه، فیض، نامه ۴۷، ص ۹۷۷]
مولانا در این شعر میخواهد بفرماید: کسی که در مسیر تصفیه جان و صیقل روح و تزکیه نفس برای معرفت و لقاء خدا قدم برمیدارد، شرطش این است که فرزند وقت باشد. ابن الوقت بودن کنایه از وقت شناسی و توجّه به نظم و انضباط در کارهاست.
مردم باید مؤمنین و سالکان راه خدا را به وقت شناسی و منظّم بودن در قرارها و قراردادها بشناسند.
به تصریح قرآن تعدّی از حدود الهی، ظلم و ستم است و یقینا طبق فرمایش مولای متّقیان و نظائر آن، بی نظمی و بی مبالاتی در وقت از مصادیق آن است.
و مَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللّهِ فَاُولئِکَ هُمُ الظّالِمُونَ [بقره/۲۲۹] کسانی که از حدود الهی تجاوز کنند، ظالمند.
این ظلم علاوه بر آنکه نفسی و حقّ الله است اجتماعی هم هست چون معمولا خُلف وعده و بی نظمی به تضییع حقّ دیگران منتهی میشود لذا حقّ النّاس هم هست.
این مسئله چنان پر اهمیّت است که گاهی یک بی انضباطی، مسیر سعادت انسان را عوض میکند.
انسان وقتی ساعتی را برای ملاقات یا جلسه تعیین میکند، باید رأس آن ساعت حاضر شود.
این درحالیست که برخی تاخیر را تا یک ربع و نیم ساعت عادی و سرِ وقت میشمرند.
عالم تکوین در نهایت نظم است تا جاییکه یکی از براهین عالَم توحید به شمار می رود و بی نظمی در جهت مخالفت با آن است و همین میشود ریشه بسیاری از امراض و نابسامانیها.