خدای متعال می فرماید: ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیم﴾ (سوره تکاثر، آیه8) با تدبر در قرآن بدست می آید: وقتی در قرآن سخن از رزق می آید مراد فقط رزق ظاهری نیست، بلکه رزق معنوی را هم شامل می شود چنانچه از نبوت و ولایت تعبیر به رزق و نعمت شده است.
نفس قرآن این معنا را تایید می کند چنانکه حضرت جناب شعیب علیه السلام از نبوت به عنوان رزق و روزی نیک یاد کرده است: رَزَقَنی مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً (سوره هود، آیه88) و در ذیل آیه ﴿ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیم﴾ (سوره تکاثر، آیه8) وجود مبارک امام رضا سلام الله علیه می فرمایند: آن نعمت ما اهل بیت و ولایت ماست «نَحْنُ النَّعِیم» ( شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج2، ص476) ولایت نعمت است امامت نعمت است رسالت نعمت است.
همینطور است توفیقات معنوی مانند نماز شب و زیارت و حتی موفقی های علمی که خدای متعال نصیب انسان می کند، اینها همه رزق اند، علم بهترین روزی است لذا پیامبر صلی الله عیه و آله عرضه می دارد: پروردگارا مدام بر علمم بیافزای ( رَّبِّ زِدْنِی عِلْمًا ﴿طه/114﴾ بزرگان تعقل و فهم و ادراک درست یک مطلب را بهترین رزق می دانستند می فرمودند: از خدا فهم بخواهید. اینکه انسان چیزی را ببیند و موجب عبرتش شود این رزق است لذا برای عبرت نماز وارد است معلوم می شود رزق است که شکر دارد.