علامه طهرانی رضوان الله تعالی علیه می فرمایند: خداوند علىّ أعلى در سوره روم مى فرماید: وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ (سوره روم، آیه 21) از آیات خدا اینکه براى شما جفت هائى قرار داده. این جفتها، زن ها، از خود شما هستند، براى اینکه آرامش شما باشند. مرد که زن ندارد آرامش ندارد (لِتَسْکُنُوا): هُنَّ سَکَنٌ لَکُم، مگر در قرآن مجید نیست، یعنى مایه سکون؛ و عجیب این است که (این زن) آیه پروردگار است؛ قبل از اینکه صیغه عقد جارى بشود، بین این مرد و آن زن هیچ قِسم مودّت و علاقه اى نیست، همین که صیغه عقد جارى شد مودّت و علاقه پیدا مى شود، دوستى پیدا مى شود، این دوستى دوستى خداست، دوستى این نیست؛ و عجیب است همین که صیغه طلاق جارى بشود، از همدیگر جدا مى شوند، آن مودّت ها، آن رحمت ها همه مى رود؛ این مال کیست؟ مال خداست.
(إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ) اینها همه دارند خدا را نشان مى دهند. این زن یک آیینه خدانماست. این مرد یک آیینه خدانماست. باید مرد زن را که تماشا کند خدا را ببیند، و او مرد را تماشا مى کند خدا را ببیند. (عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ سوره صّافّات آیه 44) کما اینکه در احوال بهشتى ها قرآن مجید بیان مى کند که یکى از لذائذ بهشتى ها که خیلى خیلى مهم است، این است که: بهشتى ها روى نیمکت هائى مى نشینند متقابل با یکدیگر، اینها آنها را تماشا مى کنند، آنها اینها را تماشا مى کنند، آن قدر از این نظر لذّت مى برند که نمى خواهند دیگر چشمشان را از صورت طرف بردارند؛ یعنى به او نگاه مى کنند، امّا دائماً آن تجلیّات پروردگار در وجود او ظهور پیدا مى کند و اینها درک مى کنند، یعنى خدا را مى بینند. پس بنابراین یکى از آیات خدا، زن است.
منبع: کتاب تفسیر آیه نور، ص: 136؛ تالیف حضرت علامه طهرانی ره