اگر الآن ما متحقّق به حقّ باشیم والله همین الآن ظهور مى کند، ولى ما با این اعمال خودمان او را کنار مى زنیم، او را از صحنه خارج مى کنیم، اگر هم ظهور کند با هزار ایراد بر کارهاى او ایراد مى گیریم. بخشی از سخنان گهربار علامه طهرانی رحمة الله علیه درباره ظهور امام زمان علیه السلام. بقیه در ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم
به کدام امام زمان معتقدیم؟ (کلامی از علامه طهرانی ره)
منبع: بخشی از سخنرانی حضرت علامه طهرانى رحمة الله علیه به مناسبت نیمه شعبان سال: 1415 هجرى قمرى، مشهد مقدّس
آن امام زمانى که ما معتقدیم، همه معتقدند، در دعاها براى تعجیل آن حضرت دعا مى کنند، آن امامِ زمانیست که متحقّقِ به حقّ است. اگر الآن ما متحقّق به حقّ باشیم والله همین الآن ظهور مى کند، ولى ما با این اعمال خودمان او را کنار مى زنیم، او را از صحنه خارج مى کنیم، اگر هم ظهور کند با هزار ایراد بر کارهاى او ایراد مى گیریم و او را شخص لایق حکومت و زمامدارى نمى دانیم و با فرمولهاى اصولى و اجتهادى در برابر احکام غیبیّه او، او را محکوم مى کنیم؛ چون زمینه کلّى آماده براى ظهور او نیست، و ما او را نمى پذیریم و ردّ مى کنیم؛ او هم به التماس نمى آید ظهور کند و دنبال ما بگردد. بدانیدکه او عزیز است به عزّت خدائى! وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنینَ وَ لکِنَّ الْمُنافِقینَ لا یَعْلَمُون. (سوره المنافقون (63) ذیل آیه 8)
حالا ما واقعاً دنبال امام زمان مى گردیم؟! یا نه بر اصل تعبّد و تقلید از نیاکان و اجداد؟! اگر این دوّمى باشد که خیلى اهمیّت ندارد؛ ما اگر شیعه هم نشویم سنّى هم باشیم، اگر مسلمان هم نشویم، یهودى و نصرانى هم باشیم زیاد تفاوتى ندارد؛ زیرا که آراء و مذاهب مختلف است، هر کس چیزى را مى گیرد و دنبال آن چیز مى رود و با آن انس دارد و سرگرم است، و اگر بناى تحقّق به حقّ نباشد چه داعى داریم که ما بر خصوص این امام زمان بایستیم؟ شب نیمه شعبان غسل کنیم، تا به صبح بیدارى بکشیم، عبادت کنیم، به کارها و سنّت مشغول باشیم، و بر میلاد او خوشحالى کنیم، و بر فرج او انتظار داشته باشیم، و انتظار فرج را اعظم از مثوبات بدانیم، اینها براى چیه؟ اینها براى تحقّق به حقّ است، غیر از تحقّق به حقّ هیچ نیست.
اللهم صل علی محمد و آل محمد