خدای متعال می فرماید: فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿5﴾ اِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿انشراح/6﴾
در این آیه دو نکته شگفت است اوّل: کمال در دنیا همراه با سختی است اما نتیجه اش شیرینی و حلاوت و آرامش است. دوّم: این نتیجه یعنی شیرینی، بعد از تلخی و سختی نیست بلکه در دل اوست همراه با اوست؛ همان موقع که انسان دارد سختی می کشد حلاوت و شیرینی ظفر و پیروزی و سعادت را حس می کند نه اینکه آسانی بعد از سختی می آید، خیر بلکه با اوست!
سوّم: از نگاه ادبیات، همانطور که در روایتی از وجود مبارک پیامبر صلی الله علیه و آله نقل شده آمده است که در این آیه کلمه سختی "عُسر" یکبار ذکر شده اما کلمه آسانی "یُسر" دوبار؛ و معلوم است که "دو" در برابر "یک" پیروز است فرمودند: «لن یغلب العُسرُ یُسرَین» توضیحش آنکه: در ادبیات عرب، وقتی یک کلمه دوبار اما با «الف و لام» ذکر می شود رساننده این معناست که دومی در واقع همان اولی و تکرار است! مانند کلمه "عُسر" که در این دو آیه گرچه دوبار ذکر شده اما با الف و لام آمده است پس دوئیّت مراد نیست وحدت و عینیّت مراد است، بخلاف کلمه "یُسر" که دوبار آن هم بدون الف و لام و بصورت نکره ذکر شده تا بفهماند دوّمی عین اوّلی نیست تکرار نیست بلکه دوئیّت مراد است. پس نتیجه می گیریم "عُسر" یکبار ولی "یُسر" دوبار ذکر شده است؛ لذا پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: دو (یُسر) در برابر یک (عُسر) پیروز است.