روانشناسان قائلند کسانی که آرزویشان برخورداری از یک زندگی سعادتمند همراه با آرامش و لذّت و هدف است، باید الگوی موفّقی را در پیش روی قرار دهند. خدایی که خالق هستی و انسان است آن الگو را در برترین شکلش معرّفی کرده است. در سلسله یادداشت های «پیامبر الگوی برتر» برخی از ابعاد رفتاری پیامبر صلی الله علیه و آله در زندگی نشان داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
پیامبر، الگوی بهترین ها (1)
سلسله یادداشتت ها تالیف حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی
لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثیراً (الأحزاب : 21)
وظیفه هر کسی که همتش چنان بلند است که تمام امیدش معرفت و لقای خدا و ادراک ملکوت آخرت و همواره متذکر به حق بوده این است که تنها الگوی خود را در تمام جهات و شئون زندگی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و عترتش قرار دهد.
پیامبر صلی الله علیه و آله برای سالکان راه خدا، کسانی که می خواهند برترین بندگان باشند، بهترین الگوست.
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی عشق محمد بس و آل محمد .
سبک زندگانی را از پیامبر صلی الله علیه و آله اینگونه بیاموزیم:
احترام به مردم
مردى از انصار به محضر رسول اکرم صلى الله علیه و آله آمد و عرض کرد: یا رسول الله صلى الله علیه و آله ! اگر جنازه اى حاضر باشد و مجلس عالمى ، کدامیک را دوست تر دارى که من حضور یابم ؟ رسول الله صلى الله علیه و آله فرمودند: اگر براى تشییع و دفن ، کسانى باشند که عهده دار انجام آن شوند، حضور یافتن در مجلس دانشمند، از حاضر شدن در تشییع هزار جنازه و عیادت هزار بیمار و از نماز شب و روزه هزار روز و از هزار صدقه به مستمندان دادن و از هزار حج مستحب و از هزار جنگ مستحب در راه خدا با مال و جان برتر است ، کجا اینها با فضیلت حضور در محضر عالم برابرى مى کند؟! آیا ندانسته اى که اطاعت و عبادت خدا وابسته به علم و دانش است و خیر دنیا و آخرت با علم مى باشد و بدى دنیا و آخرت با نادانى است ؟! (بحارالانوار، ج 1، ص 204)
احترام به کودکان
حضرت على علیه السلام فرمود: رسول اکرم صلى الله علیه و آله هرگز با احدى دست نداد که دست خود را از دست او جدا کند، تا اینکه طرف دست خود را جدا مى ساخت و احدى کارى به او نمى سپرد که آن را رها کند، تا زمانى که طرف از حاجت خود صرفنظر مى کرد. و با احدى به گفتگو نپرداخت که سکوت کند، تا وقتى که طرف ساکت مى شد، و بالاخره هرگز دیده نشد که آن حضرت پا مبارک را در برابر همنشینى دراز نماید.
احترام پدر و مادر
روزى پیامبر نشسته بود، امام حسن و امام حسین علیه السلام وارد شدند. حضرت به احترام آنان از جاى برخاست و به انتظار ایستاد. چون کودکان در راه رفتن ضعیف بودند، لحظاتى چند طول کشید. بدین جهت پیامبر صلى الله علیه و آله به سوى آنان رفت و استقبال کرد. آغوش خود را گشود و هر دو را بر دوش خویش سوار کرد و به راه افتاد و مى فرمود: فرزندان عزیز، مرکب شما چه خوب مرکبى است و شما چه سواران خوبى هستید. (بحارالانوار 43 / 285 ح 51)
احترام مومن
مردى به حضور پیامبر صلى الله علیه و آله رسید و پرسید، اى رسول خدا! من سوگند خورده ام که آستانه در بهشت و پیشانى حورالعین را ببوسم . اکنون چه کنم ؟
پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: پاى مادر و پیشانى پدر را ببوس . (یعنى اگر چنین کنى ، به آرزوى خود در مورد بوسیدن پیشانى حورالعین و آستانه در بهشت مى رسى .او پرسید: اگر پدر و مادرم مرده باشند، چه کنم ؟ پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: قبر آنها را ببوس. (بیست و پنج اصل از اصول اخلاقى امامان ، ص 79)
همسایه داری
مردى نزد پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله آمد و به آن حضرت از آزار همسایه اش شکایت کرد. رسول خدا صلى الله علیه و آله به او فرمود: صبر کن . دوباره آمد و شکایت کرد. فرمود: صبر کن . سپس بار سوم باز آمد و شکایت کرد. پیامبر صلى الله علیه و آله به مرد شاکى فرمودند: روز جمعه که مردم به نماز جمعه روند، اثاث منزل خود را بر سر راه بنه تا هر کس به نماز جمعه مى رود آن را ببیند و چون از تو سؤ ال کردند، موضوع را به آنها گزارش کن . آن مرد: چنین کرد و همسایه آزاردهنده اش آمد و گفت : اثاث خانه ات را برگردان ، براى تو با خدا عهد کنم که به آزارت برنگردم. (سفینة البحار، ماده جور، ص 190)
اللهم صل علی محمد و آل محمد
ادامه دارد...