گوهر معرفت - عرفان و اخلاق کاربردی

پایگاه نشرِ علوم و معارف، تحت إشراف حجة الاسلام حاج شیخ محمّد شاهرخ همدانی از شاگردان علامه آیت الله حاج سیّد محمّدحسین حسینی طهرانی ره

پایگاه نشرِ علوم و معارف، تحت إشراف حجة الاسلام حاج شیخ محمّد شاهرخ همدانی از شاگردان علامه آیت الله حاج سیّد محمّدحسین حسینی طهرانی ره


پرسش و پاسخ (مقدم داشتن نماز مغرب بر افطار مگر در دوجا)

سلام بر شما. می شود نماز مغرب را بعد از افطار بجا آورد؟ گاهی به دلیل ضعف نمی توانیم حضور قلب در نماز داشته باشیم؟ پاسخ از استاد حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

سلام بر شما. می شود نماز مغرب را بعد از افطار بجا آورد؟ گاهی به دلیل ضعف نمی توانیم حضور قلب در نماز داشته باشیم؟

 

 

پاسخ از استاد حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

 

 

هو العلیم. علیکم السلام

 

 

بر اساس روایات و احادیث معتبر که از جانب ائمه اطهار علیهم السلام، مستحب است شخص روزه دار ابتدا نماز اول وقت را بخواند و بعد روزۀ خود را افطار نماید که این امر مطابق با شئون بندگی و عبودیت نسبت به پروردگار است و از طرفی اقتضای ادب نیز چنین است.

 

 

امام صادق علیه السلام می فرمایند: مستحب است، روزه دار اگر توانایی دارد، ابتداء، قبل از افطار، نمازش را بخواند. (وسائل الشیعه، ج 10، ص 150)

 

 

اما این استحباب در دو مورد استثنا شده که در آن دو مورد بهتر است ابتدا افطار شود و بعد با فراغ بال و حضور قلب و طمانینه نفس به نماز پرداخته شود که از شروط قبول هر عبادتی حضور قلب است.

 

 

مورد اول:

 

 

نسبت به کسی است که به جهت ضعف جسمانی توانایی صبر بر روزه تا بعد از نماز را ندارد و اگر با این حال به نماز بایستد مورد وسوسه نفس قرار میگیرد و از حالت آرامش خارج می گردد که در این مورد بهتر است ابتدا افطار نماید.

 

 

امام باقر علیه السلام فرمودند: اگر میل به افطار و غذا خوردن، تو را از نماز باز می دارد (و نمی توانی حضور قلب داشته باشی)، ابتدا افطار کن، تا وسوسه های نفس ملامت گر از تو دور شود ( تا  بتوانی هنگام نماز با فراغ بال و آرامش نماز بخوانی)
از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار                   کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد

 

 

مورد دوم :

 

 

جایی است که روزه دار همراه با گروهی است و تا این شخص افطار نکند آنها نیز افطار نمی کنند و چون حالت انتظار موجب اذیت و شکسته شدن حرمت آن گروه است بهتر است با آنها افطار کند و بعد به نماز بپردازد و این نماز جایی کراهت پیدا می کند که شخص نمازگزار، میزبان آن گروه باشد.

 

 

امام باقر علیه السلام می فرمایند: در ماه رمضان، ابتدا نماز بخوان، سپس افطار کن، مگر با گروهی باشی، که آنها منتظر افطارند ( و تا تو بر سر سفره حاضر نشوی افطار نمی کنند و نماز تو باعث انتظار آنان است )

 

 

 

بر این اساس، استحباب خواندن نماز قبل از افطار، دو مورد استثنا دارد، طاقت و صبر نداشتن روزه دار به جهت ضعف، و وقتی گروهی منتظر نمازگزار باشند؛ ولی در غیر ایندو مورد بهتر است ابتدا نماز مغرب خواند شود و بعد افطار گردد.

 

 

ارسال نظر و طرح سوال

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.