عارف کامل حضرت علاّمه طهرانی رحمة الله علیه می فرمودند: معروف آن چیزى است که مردم آن را به خوبى مى شناسند، و عرف آنرا از نظر تمدّن متداول اجتماعى می پذیرد و ضدّ آن مُنکر است. و آن چیزى است که عرف آنرا انکار می کند و در حیات اجتماعى قبول نمى نماید. پس معروف حتماً باید چیزى باشد که مورد امضاء و تصدیق عقل قرار گیرد و شرع به آن دستور دهد أعمّ از سنّت هاى پسندیده و فضائل اخلاقى و اخلاق حمیده. و چون اسلام شریعت خود را بر پایۀ فطرت واقعى و خلقت اصلىِ نوع انسان بنا نهاده است، معروف نزد وى (شرع) همان است که مردم آنرا بپذیرند، البتّه مردمى که بر مسیر فطرت حرکت کرده و از راه مستقیم و روش استوار آن خارج نشده اند. (ترجمۀ رسالۀ بدیعه، ص ۸۷)