یکی از مواردی که مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه نسبت به إقامۀ و تثبیت آن بسیار اهتمام داشتند، إحیای عید غدیر خُم به عنوان یک مکتب تربیتی در مقابل نوروز بود؛ مجموعۀ حاضر برگزیده ای از مطالب طرح شده پیرامون "سیره علامه طهرانی در احیای تفکر غدیر" است که از نوشتجات مرحوم علامه طهرانی و فرزند دوّم ایشان و مقالات حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی جمع آوری شده و در ۷ بخش تقدیم میگردد.

مکتب غدیر (سیره علامه طهرانی در احیای عید غدیر در مقابل نوروز)

منبع:سلسله مقالات، تالیف حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

بخش هفتم: مکتب غدیر و مستحبّات و آداب روز عید غدیر

هشدار پیامبر به امت اسلام این بود که مبادا برای عید غدیر بدلی بیاورید

علامه امینی گوید : محمدبن جریر طبری در کتاب الولایه ، حدیثی را با اسناد خود از زید بن ارقم تخریج کرده است که در آخرش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید :

مَعَاشِرَ النَّاسِ ! قُولُوا : أعْطَیْنَاکَ عَلَی ذَلِکَ عَهْداً عَنْ أنْفُسِنَا وَ مِیثَاقاً بِألْسِنَتِنَا وَصَفْقَهً بِأیْدِینَا ، نُؤدِّیهِ إلَی أوْلاَدِنَا وَ أهَالینَا ، لاَ نَبْغِی بِذَلِکَ بَدَلاَ وَ أنْتَ شَهِیدٌ عَلَیْنَا وَکَفَی بِاَللهِ شَهیداً. قُولُوا مَا قُلْتُ لَکُمْ ! وَ سَلِّمُوا عَلَی عَلِیٍّ بِإمْرَهِ الْمُومِنینَ !

وقولوا : الْحَمدُلِلهِ الَّذی هَدَانَا لَهَذَا وَ مَا کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْلاَ أنْ هَدَانَا اللهُ ، فَإنَّ اللَهَ یَعْلَمْ کُلَّ صَوْتٍ وَ خَائِنَهَ کُلِّ نَفْسٍ. فَمَنْ نَکَثَ فَإِنَّمَا یَنْکُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهَ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا( آیة‌ 10 ،: فتح‌)

قُولُوا مَا یُرْضِی اللَهَ عَنْکُمْ فَإنْ تَکْفُرُوا فإنَّ اللَهَ غَنِیٌّ عَنْکُمْ.( آیة‌ 7 ،39 : زمر)

( أی جماعت مردم! بگوئید ما از جانب نفس خودمان ، عهد و پیمان دادیم و با زبان های خود میثاق نهادیم و با دست های خود مصافحه به بیعت و پذیرش ، با تو أی پیغمبر داده ایم که : این ولایت علی را به اولادمان و به اهل عشیره مان برسانیم و اداء حق کنیم که هیچگاه به جای ولایت علی ، و روز عید غدیر بدل و عوضی نجوئیم وبر این عهد استوار باشیم ! و تو أی پروردگار ، شاهد و گواه بر ما هستی! و کافی است که خداوند شهید حاضر و گواه باشد.)

آنچه را که من به شما گفتم ، بگوئید ! و بر علی به عنوان امیر و پیشوای مومنین سلام کنید و بگوئید :

سپاس و حمد مختص خداوندی است که ما را بدینجا و بدین امر ولایت هدایت کرد و اگر خداوند ما را هدایت نمی کرد، هیچگاه ما چنان نبودیم که بتوانیم هدایت شویم.

خداوند از هر سر و صدائی خبر دارد و هر نفس خائن را می شناسد ، پس هرکس که این عهد و میثاق را بشکند ،  شکست بر نفس خودش وارد ساخته است و هرکس که وفا کند به آنچه که خداوند با او پیمان نهاده است ، پس خداوند البته به او اجر و پاداش عظیمی عنایت می کند.

بگوئید ، آنچه را که خداوند را از شما راضی می کند و اگر کفران نمائید ، پس خداوند از شما بی نیاز است)!

زیدبن ارقم گوید : در اینجا مردم مبادرت می کردند به گفتار سَمِعْنَا وَ أطَعْنَا عَلَی اللَهِ وَ رَسُولهِ بِقُلُوبِنَا

در کتاب بلوغ الأرب می‌گوید:

قدِم النّبیُّ المدینةَ و لهم یومان یلعَبون فیهما، فقال: «ما هذان الیومان؟» فقالوا: «کنّا نلعَب فیهما فی الجاهلیّة.» فقال:  «قد أبدَلَکم اللهُتعالی بهما خیرًا منهما، یومَ الأضحیٰ و یومَ الفِطر.» قیل: «هما النَّیروز و المِهرَجان.» (بلوغُ الأرَبِ فی معرفة أحوال العرب، ج 1، ص 364)

(پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم وارد مدینه شدند و مشاهده کردند اهل مدینه در دو روز به جشن و شادی و تفریح می‌پردازند. حضرت سؤال کردند: این دو روز چه مناسبتی دارند؟ عرض کردند: ما در زمان جاهلیّت در این دو روز به تفریح می‌پرداختیم. حضرت فرمودند: خداوند به‌جای این دو روز، بهتر و نیکوترش را جایگزین کرده است که همانا روز عید قربان و روز عید فطر باشد.

گفته شده است که این دو روز، نوروز و مهرجان بوده‌اند.)

گفتار یهود: اگر آیه اکمال دین بر ما نازل می شد ما آن روز را عید می دانستیم

در روایتی که بزرگان از اهل تسنن نقل می کنند  وارد است‌ که‌ یهودیان به‌ عمر گفتند: إنَّ فی‌ القُرآنِ آیَةً لَوْ نَزَلَتْ مِثْلُهَا عَلَیْنَا مَعْشَر الیَهُودِ لاتَّخَذنا الیَوْمَ الَّذی‌ نَزَلَتْ فیهِ عَیداً ـ و هِی‌ قَولُهُ: الیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُم‌ دِینَکُم‌

( در قرآن‌ آیه‌ای‌ است‌ که‌ اگر بر ما جماعت‌ یهود نازل‌ می‌شد آن‌ روزی‌ که‌ نازل‌ شده‌ بود، آن‌ را عید می‌گرفتیم‌ و آن‌ آیه‌: الیَوْمَ أکْمَلْتُ لَکُم‌ دِینَکُم‌ است‌.) (الدُّرُّ المنثور» ج‌ 2، ص‌ 258. و «تفسیر المنار» ج‌ 6، ص‌ 155. أبوالفتوح‌ رازی‌ در تفسیر خود، ج‌ 2، ص‌ 98)

امیر المومنین علیه السلام هدایای نوروز را نمی پذیرفت

أمیرالمؤمنین علیه السّلام هدایایی را که در روز نوروز برای او می‌آوردند قبول نمی‌فرمود؛ چنانچه بخاری متولد 256 قمری، در تاریخ کبیر خود آورده است: «ایّوب بن دینار می‌گوید: علی علیه السّلام هدیۀ نوروز را نمی‌پذیرفت.» ( التاریخ الکبیر، ج 4، ص 201)

و از جمله ادلّۀ واضح بر بطلان عید نوروز این است که وقتی برای أمیرالمؤمنین علیه السّلام هدیه‌ای آوردند، حضرت فرمودند: «برای چه و به چه منظوری این هدیه را آورده‌اید؟» عرض کردند: «این روز، روز نوروز است.» و حضرت بدون اینکه اظهار تعجّب کنند فرمودند: «ای کاش هر روز ما نوروز باشد (تا اینکه از این نوع خوردنی‌ها هر روز نصیب گردد)!»

اگر نوروز همان‌طور باشد که در روایت مجعول و دروغ، امام صادق علیه السّلام فرموده باشند، باید أمیرالمؤمنین علیه السّلام نسبت به این قضیه واکنش و عکس‌العمل شگفت‌آوری نشان می‌دادند و به تعظیم و تعریف و تمجید آن می‌پرداختند، نه اینکه به طور کلّی اظهار بی‌اطّلاعی کنند و بعد این‌چنین پاسخ دهند. و این مسأله خود قرینه و شاهدی است گویا بر اینکه: در اسلام، عید نوروز اصلاً معنایی ندارد و برای او به طور کلّی ارزش و بهایی قائل نمی‌باشند. (کتاب نوروز در جاهلیت و اسلام)

برخورد تند امام کاظم علیه السلام به عید نوروز

در روایت است از ابْنُ شَهْرَآشُوبَ فِی الْمَنَاقِبِ، حُکِیَ أَنَّ الْمَنْصُورَ تَقَدَّمَ إِلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ علیه السلام بِالْجُلُوسِ لِلتَّهْنِئَةِ فِی یَوْمِ النَّیْرُوزِ وَ قَبْضِ مَا یُحْمَلُ إِلَیْهِ فَقَالَ ع إِنِّی قَدْ فَتَّشْتُ الْأَخْبَارَ عَنْ جَدِّی رَسُولِ اللَّهِ ص فَلَمْ أَجِدْ لِهَذَا الْعِیدِ خَبَراً وَ أَنَّهُ سُنَّةٌ لِلْفُرْسِ وَ مَحَاهَا الْإِسْلَامُ وَ مَعَاذَ اللَّهِ أَنْ نُحْیِیَ مَا مَحَاهُ‏ الْإِسْلَامُ فَقَالَ الْمَنْصُورُ إِنَّمَا نَفْعَلُ هَذَا سِیَاسَةً لِلْجُنْدِ فَسَأَلْتُکَ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ إِلَّا جَلَسْتَ فَجَلَسَ...(مستدرک‏الوسائل ج : 10 ص : 387)

(منصور دوانقی از امام کاظم علیه السلام خواست تا در روز نوروز کنار او بنشیند و هدایائی که به عنوان این روز برایش می آورند قبول کند اما امام علیه السلام در جواب این خواسته منصور فرمود من تمام اخبار و آثار جدم رسول خدا را جستجو کردم و ابدا از برای این عید اثری نیافتم چرا که این عید از سنت ها و آداب ایرانیان قبل از اسلام است و اسلام با آمدنش تمام این سنت ها و آداب را محو کرد و پناه بر خدا که آنچه را که اسلام محو و نسخ کرده من آن را زنده کنم )

توصیه ارزشمند علامه طهرانی درباره تبدیل عید نوروز به عید غدیر

حضرت علامه طهرانی رحمة الله علیه می فرمودند:

چقدر زیباست که ایرانیان امروزه که در اثر غرب‏زدگى مبتلا به آداب و رسوم ملى باستانى، و عیدهاى مجوسى و زردشتى شده‏اند، و غالبا در ایام نوروز براى خود و خانواده خود لباس نو تهیه مى‏کنند و جشن و سرور دارند، این بدعت زشت را ترک نموده، و عید غدیر را که ستون ایمان است ‏به عنوان تعطیل رسمى تا چند روز براى دیدن‏ها و سرورها، و تجدید لباس‏هاى کهنه به لباس‏هاى نو قرار دهند، تا یکسره دیو زشت طبیعت جاى خود را به فرشته رحمت دهد، و شیعه که پیوسته کارهایش از روى تعقل و حساب بوده است، در این مقطع نیز بى‏حساب و غافلگیر در دام نیفتد.

اگر غدیر تجلیل می شد عاشورا واقع نمی شد

علت تمامی جفاها بر اسلام و اهل بیت علیهم السلام از جمله کربلا همه و همه بخاطر غفلت از غدیر بود

حضرت علامه طهرانی رحمة الله علیه می فرمودند: اگر خلافت مرد مظلوم على بن أبى طالب علیه السّلام را (غصب نمی کردند و) نمى‏ بردند، تیر حرمله در روز عاشورا به گلوى حضرت على اصغر نمى‏ رسید.

گویند: روز عاشورایی مرحوم خاتم الفقهاء و المجتهدین شیخ مرتضی انصاری اعلی الله مقامه جلوی درِ ورودیِ صحن مطهّر امیر المومنین علیه السلام ایستاده بود و از دسته جات سینه زنی استقبال می کرد و در کنار او أفندی که از طرف حکومت عثمانی حاکم عراق بود ایستاده بود. أفندی از شیخ پرسید؟ شیخنا، همۀ ما قبول داریم که حسین بن علی (علیه السلام) مظلوم شهید شده و یزید انسان پست و خونخواری بود و ما هم در عزای آن بزگوار غمگین هستیم؛ اما پرسش من این است که این مراسم یعنی چه؟ سینه زنی، زنجیرزنی، دسته راه انداختن، گل به سر مالیدن و ... اینها چه هدفی را دنبال می کند؟!

مرحوم شیخ فرمودند: سرّ مطلب این است که ما شیعیان یک بار سرمان کلاه رفت و با این مراسم تلاش می کنیم دوباره چنین نشود!.

پرسید: یعنی چه؟!

شیخ فرمود: در جریان غدیر، پیامبر صلی الله علیه و آله در برابر صد هزار نفر علی علیه السلام را با صراحت به وصایت خود برگزید و شما انکار کردید و گفتید: غدیر نبوده یا اگر بوده چیز مهمی نبوده است، فقط سفارش به دوستی با علی بوده است.

اشکال از ما بود که ما غدیر را با سر و صدا و شعار بزرگ نداشتیم و این چنین شد. ترسیدیم که اگر عاشورا را هم بزرگ نشماریم و با شعار و تظاهر برگزار نکنیم، شما سنیان إنکار کنید و بگویید: اصلا حسین شهید نشد، یا حسین را راهزنان میان راه کشتند و یزید انسان باتقوایی است. (کتاب صد نکته از هزاران)

آداب عید سعید غدیر خم

وقتی به آداب عید غدیر که بر اساس وصول به حقایق و درآمدن از خرافات بیان شده است می نگریم مشاهده می کنیم تمامی آن آدابی که ایرانیان در عید نوروز بدان تمسک جسته و آن را برگرفته از روایات می دانند همگی در آداب غدیر وارد شده است که از همین جا می توان به تحریفی بودن نوروز در روایات پی برد علاوه آنکه آنچه که نیاز ظاهری و باطنی، مادی و معنوی یک انسان است را در این این عید و آداب آن می یابیم

سرّ زیاد بودن ثواب اعمال وارده در روز عید غدیر

حضرت علامه طهرانی رحمة الله علیه در اینباره می فرمایند:

روز عید غدیر ، روز تهنیت و مبارک باد گفتن است و از شما بعضی بعض دیگر را تهنیت می‌گوید! باری بر اساس آنچه را که در معادشناسی آورده ایم (در مجلسِ نهم‌ و دَهُم‌ از جلد اوّل‌ و در مجلس‌ شصت‌ و سوّم‌ از جلد نهم‌) که ثواب و پاداش عمل بر حقیقت و باطن عمل است و برنیت و درجه خلوص و ربطی که عمل با خدا پیدا می‌کند و رفع حجاب و پرده می‌نماید و تقرب واقعی به خدا می‌آورد ، روشن می‌شود که : چگونه این مثوبات عظیم و جزاهای گرانقدر بر اعمال روز غدیر مرتب می‌گردد زیرا تا عمل از روی اخلاص نباشد و شائبه ریا و سمعه و سایر اعرض باشد ، ارزشی ندارد. پس حقیقت صحت اعمال منوط و مربوط به عدم انکار خدا و پیامبر خدا و از جمله ولایت است که چون طبق خط مشی الهی در صراط مستقیم قرب ، راه را می‌پیماید ، مورد قبول واقع می‌شود. وبهرانداره که عمل از چاشنی محبت و خلوص و صفا و وفا و واقعیت بیشتر اشرب شده باشد ، قیمتش افزون‌تر می‌ شود.

روز غدیر که روز تمایز حق از باطل و روز تشکیل صفوف جنود الهی در برابر تشکیل جنود شیطانی است ، روز امتحان و بلاء عظیم است و روز جدا شدن ظاهر و صورت از حقیقت و واقع و معنی و باطن است.

روز غدیر که روز محاربه و لشکرشی شیطان با خداست و روز تجلی ولایت است ، هرکس در صف مومنین قرار گیرد و فرمایش رسول خدا را صحه بگذارد و آیات نازله در قرآن را بپذیرد و ولایت علی را طوعا و رغبه بدون اکراه و اجبار بر طوق گردن نهد ، وطوع و تبیعیت را به جان و دل و آغوش روان و روح خود بگیرد ، معلوم می‌شود که چقدر ارزش و بها دارد و بنابراین این روز غدیر روز امتحان نهائی است ، روز قبول شدن و مردود شدن است. و همه می‌دانند که زحمات یکسال و یا یکدوره و یا یک عمر ، عمر محصل ، در یک روز امتحان تجلی می‌ کند. پس هر ساعتی از روز امتحان ارزش ساعت‌ها را دارد و شاگرد مدرسه اگر در اوقات عادی یک هفته و یا بیشتر هم اگر احیانا به مدرسه نرود ، قابل جبران است ، ولی تعطیل یکساعت در روز امتحان مساوق و مساوی با خط باطل کشیدن بر روی تمام رنجها و تعب‌ها و تحمل مشکلت سالانه است.

حالا اگر کسی روز غدیر را محترم بدارد ، کلام خدا و رسول خدا و خلیفه خدا را محترم داشته است. پس یک روز غدیر معادل با عمر دهر ، ویک ساعت آن معادل با روزها و ماهها و یک دقیقه و لحظه آن مساوی با روزهای دیگر است و هلم اجراً. و علیهذا اگر کسی‌ بدون‌ الزام‌ و اکراه‌ ، یک‌ روز غدیر را با روزۀ مستحبی‌ به‌ مِهر علی‌ و به‌ محبّت‌ ولایت‌ ، و به‌ پاسخ‌ مثبت‌ دادن‌ به‌ ندای‌ حقّ ، لبیّک‌ گیود ، هر لحظه‌ از تشنگی‌ و گرسنگی‌ را که‌ می‌برد ، مساوق‌ با روزها و ماهها از سایر ایّام‌ است‌ و لذا هیچ‌ تعجّبی‌ که‌ ندارد هیچ‌ ، بلکه‌ طبق‌ موازین‌ عقلیّه‌ و فطریّه‌ ، این‌ پاداش‌های‌ عظیم‌ برای‌ عاملان‌ ، در روز عید غدیر که‌ بدون‌ شکّ ناشی‌ از پذیرش‌ ولایت‌ و ربط‌ با آن‌ حضرت‌ است‌ ، صحیح‌ و ثابت‌ است‌ .

این‌ است‌ مکتبه‌ شیعه‌ ، و این‌ است‌ سعه‌ و گشایش‌ و واقعیّت‌ و أوج‌ محبت‌ و مودّت‌ و ایثار و حقیقتی‌ که‌ از آن‌ موج‌ می‌زند ، و همچون‌ فوّاره‌ فوران‌ دارد . امّا بیچاره‌ و مسکین‌ مکتب‌ عامّه‌ است‌ که‌ خشک‌ و بدون‌ محتوی‌ ، چون‌ برسند به‌ روایتی‌ صحیح‌ که‌ از رسول‌ خدا رسیده‌ است‌ بر آنکه‌ : روزه‌ در روز غدیر معادل‌ با شصت‌ ماه‌ روزه‌ است‌، خود را گم‌ می‌کنند و می‌گویند : چطور می‌شود روزۀ یک‌ روز آنهم‌ مستحبّ نه‌ واجب‌ ، ثواب‌ شصت‌ ماه‌ روزه‌ را داشته‌ باشد؟ (امام شناسی جلد نهم)

آداب و مستحبات روز عید غدیر

غسل

از آدابى که در این روز بدان توصیه شده انجام غسل مى باشد. امام صادق علیه السلام مى فرماید: هنگامى که روز غدیر فرا برسد باید هنگام ظهر غسل کرد. (اقبال الاعمال, ص ص474)

نماز

از موارد تإکید شده, خواندن دو رکعت نماز در روز عید است. البته بهتر است نزدیک ظهر باشد و پس از آن به سجده رفتن و در آن صد بار (شکرا لله) گفتن. بعد از آن خواندن این دعا: (اللهم انى اسئلک بان لک الحمد...) (مفاتیح الجنان.)
آن گاه دوباره به سجده رفتن و صد بار خداى را حمد و شکر کردن.

هر کس این نماز را به جاى آورد, کان در روز غدیر همراه پیامبر صل الله علیه و آله بوده و با او به جانشینى على علیه السلام بیعت کرده است و با آنهائی که سخن خدا و رسول را درباره ولایت على علیه السلام تصدیق کرده و پذیرفته اند هم درجه است... (ترجمه المراقبات, ص43 )

روزه

از جمله مستحبات روز عید غدیر, روزه گرفتن است. حضرت على علیه السلام در این باره مى فرماید: روزه گرفتن در عید غدیر از مستحباتى است که خداوند بدان فرا خوانده است. (مصباح کفعمى, ص700)

امام صادق علیه السلام پاداش روزه گرفتن در این روز را معادل روزه گرفتن در همه عمر دنیا مى داند. (وسائل الشیعه, ج7, ص324)

دعا

از جمله آداب در روز عید غدیر, دعا کردن است که مورد استجابت نیز قرار مى گیرد.

امام رضا علیه السلام در این باره مى فرماید: روز غدیر روزى است که دعا در آن مستجاب مى شود. (اقبال الاعمال ص464)
زیارت

زیارت حضرت على علیه السلام در عید غدیر خم به دو صورت مورد سفارش قرار گرفته است:

الف ـ زیارت مرقد آن حضرت

امام رضا در این باره مى فرماید:هر جا که باشى در روز عید غدیر در بارگاه امیرالمومنین علیه السلام حاضر باش. بى تردید خداوند گناهان شصت ساله هر مرد و زن مومن را می آمرزد و چند برابر آنچه در ماه رمضان, شب قدر و شب فطر از آتش آزاد ساخته در آن روز آزاد مى سازد. (تهذیب, ج6, ص24)

ب ـ زیارت از راه دور

در این باره امام صادق علیه السلام مى فرماید:

اگر از قبر آن حضرت دور هستى, دو رکعت نماز زیارت به سمت مزار ایشان بخوان و بگو: اللهم صل على ولیک و اخى نبیک و... (اقبال الاعمال, ص494)

آراستن و لباس نو پوشیدن

امام رضا علیه السلام درباره آراستن خود در روز عید مى فرماید: روز غدیر, روز آراستن و زینت است. پس هر کس براى روز غدیر زینت کند, خداوند هر خطاى کوچک و بزرگ او را می آمرزد و فرشتگانى را به سوى او مى فرستد و آنان هم نیکى هاى او را مى نگارند و مراتب و درجاتش را تا عید غدیر سال آینده بالا مى برند... (اقبال الاعمال, ص464)
آن حضرت, یکى از وظایف عید غدیر را پوشیدن لباس نو مى داند, مى فرماید: روز غدیر, روز پوشیدن لباس نو و درآوردن جامه سیاه است.(همان)

دیدار با مومنان

امام رضا علیه السلام در این باره مى فرماید: هر کس در روز غدیر به دیدار مومنى رود, خداوند هفتاد نور در قبرش داخل کند و قبرش را بگستراند و هر روز هفتاد هزار فرشته به زیارت قبرش آمده و به او مژده بهشت دهند. (اقبال الاعمال ص465)

در همین ارتباط ـ در دیدار با مومنان ـ رعایت چند امر توصیه شده است:

الف: مصافحه (دست دادن):

حضرت على علیه السلام در این باره مى فرماید: در روز غدیر, هنگامى که با هم ملاقات مى کنید همراه سلام کردن با یکدیگر دست بدهید. (مصباح کفعمى, ص701)

ب. تبریک گفتن:

امام رضا علیه السلام مى فرمایند: روز عید غدیر, روز تهنیت گویى بعضى از شما به بعضى دیگر است. هرگاه مومنى با برادرش ملاقات کرد, بگوید: الحمد لله الذى جعلنا من المتمسکین بولایه امیرالمومنین و الائمه سلام الله علیهم (اقبال الاعمال, ص464)

ج. شادى کردن و شادمان ساختن دیگران:

حضرت على علیه السلام فرمود: در روز عید غدیر گشاده رویى را در میان خویش و شادمانى را در ملاقات هایتان ابراز کنید. (مصباح کفعمى, ص700)

امام رضا علیه السلام نیز در این باره فرمودند: روز غدیر روز لبخند زدن در چهره مردم با ایمان است. پس هر کس در روز غدیر به چهره برادرش لبخند بزند خداوند در روز قیامت به او نظر رحمت اندازد و هزار حاجت او را برآورده سازد و کاخى از نور سفید براى او در بهشت برافروزد و صورتش را خرم گرداند. (اقبال الاعمال, ص464)
اطعام

امام رضا علیه السلام فرمود: کسى که مومنى را روز غدیر اطعام کند, مثل کسى است که همه پیامبران و صدیقان را طعام داده باشد. (اقبال الاعمال, ص464)

افزودن بر هزینه خانواده

امام صادق علیه السلام در این باره فرمود: در روز غدیر مرد باید هزینه زندگى خانوادگى را افزایش دهد. (وسائل الشیعه, ج7, ص325)

بخشش

على علیه السلام فرمود: در روز عید غدیر بر برادرانت ببخش. (اقبال الاعمال, ص464)

هدیه دادن

امام رضا علیه السلام در وصف عید غدیر فرمود: روز بخشش و هدیه دادن است.(همان)

عقد اخوت و برادرى

در این روز برادران دینى طى یک سنت اسلامى برادرى خود را مستحکم مى نمایند و با یکدیگر پیمان مى بندند که در آخرت نیز به یاد یکدیگر باشند. (مستدرک الوسایل, ج1, ص456)

اللهم صل علی محمد و آل محمد