گوهر معرفت
عرفان و اخلاق کاربردی بر مبنای قرآن و عترت

مرز حیا و عفت برای بانوان مؤمنه، درون و بیرون از خانه نیست! حتی مرز آن محرم و نامحرم نیست؛ بلکه مرز آن رعایت مراتب تقوا و بندگی است که این مهمّ اقتضا دارد که در پرده حیا و عفت بود در ستر رضایت خدا زیست که همین امر ایجاب می کند زنان مؤمنه در خانه و در نزد محارم خصوصا فرزندان جوانشان بیشتر رعایت اینگونه امور را بنمایند. 

بسم الله الرحمن الرحیم

حیا و عفّت در خانه

منبع: یادداشتی از حجة الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

سابق زنان مومنه و عفیفه در منزل حجاب داشتند حجابی که حیا و عفت آنان را نزد پدران و برادران و فرزندان محفوظ نگه می داشت

زنان ما فقط به زیبایی لباس و پسند آن در میان جامعه و همنوعان خود بسنده کردند غافل از اینکه این به ظاهر زیبایی، زشتی هایی به همراه دارد که شاید تا آخر عمر جبران ناکردنی باشد

لباس های تنگ و کوتاه که به بی لباسی بیشتر شباهت دارد بسترساز بسیاری از کج روی های نوجوانان است.

نوجوانی و جوانی دوران آسیب پذیری است باید آفت ها را از او دور نگه داشت عدم مراعات حجاب و عفت در میان خانواده ها و محارم بزرگترین آسیب و تحریک است

سیدنا الاستاد مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه می فرمودند: حتی دختربچه نامحرم که چهار و پنج سال دارد را در بغل نگیرید و بر زانو ننشانید این اثر دارد کم کم او را عادت به بی تفاوتی می دهد و حیا کمرنگ می شود

از نگاهی می نشیند بر دل نازک غبار          خاطر آیینه را آهی مکدر می کند

روی همین اساس است که در روایات تاکید فروان شده است که محل خواب فرزندان در سنین نه و ده سالگی از هم جدا شود

امام صادق علیه السلام به یکی ازخواهران محمد بن ابی‌عمیر فرموند : وقتی که به دیدار برادرت رفتی لباسهای رنگارنگ و تحریک‌آمیز برتن نکن.

مرحوم علامه به مخدرات توصیه اکید می فرمودند: که در منزل نزد آقایان از محارم لباس گشاد و بلند و راحت بپوشند و از لباس تحریک کننده و نامناسب پرهیز کنند.

یکی دیگر از جهات رعایت حیا و عفت مخصوصا برای بانوان پوشش مناسب در مجالس و مهمانی های زنانه است.

این تصور که زنان می توانند با هر لباس یا بهتر بگوییم با هر بی لباسی نزد زنان دیگر اکتفا کنند اشتباه است.

نکته دیگری که در این مورد نمی توان از آن عبور کرد این است که معمولا در اینگونه مجالس برخی از زنانی که شرکت می کنند چندان تقیّدی به شرع و حفظ امانت ندارند و چه بسا باکی ندارند که خصوصیات دیگر زنان شرکت کننده را برای مردان نامحرم و همسرانشان تعریف کنند که قطعا طبق آیه سی و یکم سوره مبارکه نور نشان دادن بدن و زینت نزد اینگونه زنان استثناء شده و حرام است.

در آیه مذکور، نهمین گروهی که مستثنى شده‏ اند و زن می تواند بدن و زینت باطن خود را در برابر آنها آشکار کند زنان هستند، منتهى با توجه به تعبیر" نسائهم" (زنان خودشان) چنین استفاده مى‏شود که زنهاى مسلمان تنها مى‏توانند در برابر زنان مسلمان حجاب را بر گیرند، ولى در برابر زنان غیر مسلمان باید با حجاب اسلامى باشند و فلسفه این موضوع چنان که در روایات آمده این است که ممکن است آنها بروند و آنچه را دیده‏اند براى همسرانشان توصیف کنند و این براى زنان مسلمانان صحیح نیست.

امام صادق علیه السلام دراینباره فرمودند:

لا ینبغى للمرأة ان تنکشف بین یدى الیهودیة و النصرانیة، فانهن یصفن ذلک لازواجهن؛

"سزاوار نیست زن مسلمان در برابر زن یهودى یا نصرانى برهنه شود، چرا که آنها آنچه را دیده‏اند براى شوهرانشان توصیف مى‏کنند" (من لا یحضره الفقیه" طبق نقل تفسیر نور الثقلین جلد 3 صفحه 593)

دو نکته در این آیه باید مورد دقت قرار گیرد:

اول: آیه در مقام جواز نمایش بدن عریان زنان به دیگر زنان نیست یعنی نمی توان از آیه استفاده کرد پس زنان مسلمان می توانند در مجالس زنانه لباس هایی به تن کنند که عریان باشد و بدن خود را به نمایش بگذارند.

در واقع آنچه آیه در صدد بیان آن است این است که زنان مسلمان در نزد سایر زنان مسلمان دیگر می توانند حجاب را از سر بردارند همین و بس! و الا طبق این آیه داشتن حجاب و روسری نزد زنان غیر مومنه رجحان دارد.

نکته دوّم: گفته نشود این آیه و روایت در مورد زنان یهودی و مسیحی است که می گوییم از تعلیلی که در روایت آمده بدست می آید یهودی بودن و مسیحی بودن دخالتی در اصل منع ندارد آنچه مهم است عدم تقیّد زنان در تعریف برای همسران است حال اگر در مجلسی برخی زنان این تقید را نداشته باشند قطعا هم کیش نیستند و طبق آیه قرآن زنان مومنه نمی توانند بدن خود را نزد آنان نمایان کنند و حتی بهتر است بر روی سر خود حجابی حتی به اندازه یک روسری داشته باشند.

سیره مرحوم علامه طهرانی رحمة الله علیه همواره بر این بود که به مخدّرات و بانوان سفارش اکید می کردند که در مجالس زنانه و مجالس عروسی رعایت حیا و عفّت و تقوا را بنمایند بطوریکه حتی در مجالسی که تمام شرکت کنندگان بانوان از شاگردان ایشان بودند و قطعا مقیّد به امانتداری بودند، این امر الهی رعایت می شد. رحمة الله علیه رحمة واسعه

کوتاه سخن آنکه: رعایت خیلی مسائل و ملاحظه بسیار امور را به راحتی می توان از مقام بندگی نزد خدای متعال بدست آورد آیا این رابطه کفایت نمی کند که بنده بما هو بنده رعایت مولایش را نموده در بهترین شیوه از ادب و حیا و وقار درآمده و عمل نماید؟ 

همه زنان باور دارند آن لحظه ای که حال تقرب به خدا و ارتباط با او را دارند دوست دارند در پرده ای از حیا و تقوا مستور باشند آن حالت بی حجابی را در درگاه راز و نیاز به معبود و محبوبشان نمی پسندند همانگونه که در نمازند همانگونه که در حال قرائت قرآن و دعا هستند در حالیکه خدا از هر کسی به آنان محرمتر است پس مرز مرد و زن و محرم و نامحرم نیست مرز تقوا و حالت وصل است وصل به بی کرانی از نور و عظمت.

حجاب حیای از عظیم است

 البته تنها جایی که خدای منان این حیا را دوست ندارد بین زن و همسر اوست در جاییکه نفر سوّمی نیست که این بی حیایی نیست چون عین رضای خداست عین حیا است.

اللهم صل علی محمد و آل محمد