حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی نقل می کنند: جناب آقای شعبانی یکی از فضلای محترم استان گیلان از منطقه رودسر و از شاگردان مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی رحمة الله علیه برای حقیر نقل کردند که می فرمودند:
مرحوم شیخ عباس قمی (صاحب کتاب مفاتیح الجنان) اعلی الله مقامه شوهر عمه ما بود و فرزند ایشان برایم نقل کرد که یکی از کرامات پدر ما این بود که گاهی افرادی که مرضی پیدا می کردند ایشان با انگشتان دستشان دور آن نقطه و محل درد چندبار خطی می کشیدند و آن مرض برطرف شده و شخص شفا پیدا می کرد
این درحالی بود که من اصلا به این مساله اعتقادی نداشتم و بیشتر رفع مرض را تلقینی می دانستم که مراجعه کنندگان بر خود بواسطه شخصیت پدرم القاء می کنند؛! تا اینکه یک روز خودم مریض شدم و به پدر مراجعه کردم که من نیاز به معالجه دارم ولی نه از نوع علاج شما بلکه مقداری به من پول بدهید تا به طبیب مراجعه کنم
مرحوم شیخ عباس بمن گفت : حالا تو بیا و امتحان کن اگر اثری نداشت به نزد طبیب برو. بعد مرحوم پدر انگشت دستشان را دور محل درد چندبار کشیدند و یک مرتبه من دیدم مرض برطرف شد و حالم خوب است خیلی متعجب شدم و از طرفی هم شرمنده شده بودم به پدر گفتم که جریان چیست؟
ایشان گفتند فرزندم من با این انگشت شصت سال قال الباقر و قال الصادق نوشتم آیا اثرش از یک ترنجبین و سایر ادویه ها و دواها کمتر است اگر این انگشت این مقدار خاصیت نداشته باشد آن را می برم و در سطل آشغال می اندازم.