ابن قولویه قمّى روایت می کند از پدرش از سعد بن عبد الله از بعضى از اصحابش از أحمد بن قتیبة همدانى از إسحق بن عمّار که مى گوید: من به حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام عرض کردم که: من شب عرفه را در حائر حضرت امام حسین علیه السّلام بیتوته کردم و پیوسته مشغول به نماز بودم، و در آنجا قریب پنجاه هزار نفر بودند که همگى داراى صورتهاى زیبا بوده و به بوهاى عطر معطّر شده بودند، و آنها نیز تمام طول شب را به نماز مشغول بودند.
ولیکن همینکه صبح طالع شد، سجده کردم و چون سر از سجده برداشتم از آن جمعیّت کسى را ندیدم.
حضرت فرمودند: پنجاه هزار نفر از فرشتگان براى نصرت امام حسین علیه السّلام به کربلا فرود آمدند، ولى وقتى رسیدند که آن حضرت به درجه شهادت رسیده بود؛ و آنها به آسمان بالا رفتند خداوند به آنها وحى فرستاد: شما براى نصرت فرزند حبیب من به زمین کربلا رفتید، ولى او کشته شده بود و نتوانستید او را یارى کنید؛ حال به زمین پائین روید و در اطراف قبر حسین مقیم باشید با حالت پریشان، ژولیده و گرد آلود باشید تا روز قیامت!
منبع: «کامل الزّیارات» طبع سنگى، باب 39، ص 115 به نقل از «معاد شناسى»، ج4، ص: 273