مرحوم قاضى (رضوان الله علیه) مى فرمود: بعضى از افراد زمان ما مسلّماً ادراک محضر مبارک آن حضرت (امام زمان علیه السلام) را کرده اند، و به خدمتش شرفیاب شده اند. یکى از آنها در مسجد سهله در مقام آن حضرت که به مقام صاحب الزّمان معروف است، مشغول دعا و ذکر بود که
مرحوم قاضى (رضوان الله علیه) مى فرمود: بعضى از افراد زمان ما مسلّماً ادراک محضر مبارک آن حضرت (امام زمان علیه السلام) را کرده اند، و به خدمتش شرفیاب شده اند. یکى از آنها در مسجد سهله در مقام آن حضرت که به مقام صاحب الزّمان معروف است، مشغول دعا و ذکر بود که ناگهان مى بیند آن حضرت را در میانه نورى بسیار قوىّ، که به او نزدیک مى شدند؛ و چنان ابّهت و عظمت آن نور او را مى گیرد که نزدیک بود قبض روح شود؛ و نفس هاى او قطع و به شمارش افتاده بود، و تقریباً یکى دو نفس به آخر مانده بود که جان دهد آن حضرت را به اسماء جلالیّه خدا قسم مى دهد که دیگر به او نزدیک نگردند. بعد از دو هفته که این شخص در مسجد کوفه مشغول ذکر بود حضرت بر او ظاهر شدند، و مراد خود را مى یابد و بشرف ملاقات مى رسد. مرحوم قاضى مى فرمود: این شخص آقا شیخ محمّد تقىّ آملى بوده است. (مهرتابان، ص: 332)